Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 515 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 33716 - Esas Yıl 2015
Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : Malatya 2. İş MahkemesiTARİHİ : 29/09/2015NUMARASI : 2015/287-2015/540DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işyerinde onbir ayın üzerinde çalışmasının bulunduğu yıllar için hak ettiği halde kullandırılmayan yıllık izinlerinin ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.Davalıların Cevap Özeti:Davalı, davacının mevsimlik işçi olduğu dönemde yıllık izin hakkının bulunmadığını, daimi kadroya geçirildikten sonraki izinlerini de kullandığından davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, dava devam ederken davalı M. İ.Ö. İdaresi yasal düzenlemelerle kaldırıldığından, davalı taraf sıfatı M. Büyükşehir Belediyesi Başkanlığına yöneltilerek devam edilen yargılamada isteğin kabulüne dair verilen kararın davalı temyizi üzerine yapılan Dairemiz temyiz incelemesinde; “Dava konusu olayda davacı işçi devirden önce emekli olup iş ilişkisini sona erdirdiğinden talep ettiği yıllık izin ücretinden kimin sorumlu olduğunun belirlenmesi gerekeceği bu konuda devir, tasfiye ve paylaştırma komisyon kararının getirtilerek tüzel kişiliği kaldırılan il özel idaresinin devir öncesi borçlarının hangi kuruma devredildiğinin belirlenmesi, davalı taraf sıfatının borcu devralan bu kurum veya kuruluş olacağı, borçların devri konusunda alınmış bir karar yok ise anılan il özel idaresinin aktiflerini ve alacaklarını devralanın borçlardan da sorumlu tutulması gerekeceği, tüm bu araştırmalarla borçtan sorumlu tutulacak davada taraf ehliyetine sahip bir kurum veya kuruluş tespit edilemediği hallerde borcun mahalli idare birimi olan il özel idaresindeki çalışmalardan doğan bir borç olması dikkate alındığında davanın İ.. Bakanlığına yönetilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur. Bozma üzerine Valiliğin mahkemeye bildirdiği Mahalli İdareler Genel Müdürülüğünün hukuki mütalaası esas alınarak önceki gibi karar verilmesi yerinde olmamıştır.Temyiz:Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Gerekçe:Somut olayda idarenin bildirdiği hukuki bir mütaaladır. Mahkemce, kanuni düzenleme ve dosyadaki Yargıtay bozma kararına uygun olmayan idare görüşüne bağlı kalınması düşünülemez. Bozma kararında devir komisyonu kararları ile davalı tarafın belirlenemediği durumlarda davanın İçişleri Bakanlığına yönetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda dosyaya sunulan belgelerden devir komisyonu kararlarına göre dava konusu borçtan kimin sorumlu olduğu gerçekten aydınlatılamadığına göre davanın, mahalli idarelerin bağlı bulunduğu İ. Bakanlığına yönetilerek sonuçlandırılması gerekir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.