Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5111 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 33443 - Esas Yıl 2014





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, cezai şart alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, taraflar arasındaki belirli süreli iş sözleşmesine davacının 01.11.2007-21.08.2008 tarihleri arasında çalışmakta iken ücretlerin eksik ödenmesi sebebiyle davacının iş sözleşmesini haklı sebeple 21.08.2008 tarihinde feshettiğini, Elazığ İş Mahkemesine açılan ücret alacağı davasının davacı lehine sonuçlandığını ve onanarak kesinleştiğini, taraflar arasındaki 31.10.2007 tarihli belirli süreli hizmet sözleşmesinin 21. maddesine göre sözleşmeye aykırı hareket eden davalı işyerinin davacının sözleşme bitimine kadar dört ay dokuz günlük ücretini ödemesi gerektiğini belirterek cezai şart alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığı için cezai şart isteyemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının cezai şart alacağının bulunup bulunmadığını noktasındadır. Davacı taraf iş sözleşmesini ücretlerinin eksik ödenmesi sebebiyle haklı sebeple feshettiğini, kesinleşen mahkeme kararına göre ücret alacağının bulunduğunun sabit olduğunu beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını, bu sebeple cezai şart talebinde bulunamıyacağını belirtmiştir. Uyuşmalık konusu davacının iş sözleşmesindeki maddenin "Hekim ve hastane taraflarından biri sözleşmeyi hiç mazeret göstermeden tek taraflı olarak fesih etmesi halinde sözleşme süresi bitimine kadar olan süre ile aylık ortalama hak edişin çarpımından elde edilecek tutarı taraflar birbirlerine ödemeyi taahhüt eder...” şeklinde düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bu madde hükmünde iş sözleşmesinin davacı yada davalı tarafından tek taraflı haksız feshedilmesi durumunda cezai şart talebinde bulunulacağının belirtilmesi dikkate alındığında davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshetmesine göre cezai şart talebinde bulunamayacağı anlaşılmakla, bu gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi gerekli iken mahkemece yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.