Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4705 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 34376 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, davacının, davalıya ait iş yerinde gece amiri olarak 22.11.2006-08.08.2012 tarihleri arasında çalıştığını, emeklilik sebebi ile işten ayrıldığını, fazla mesai hariç diğer haklarının kendisine verildiğini ileri sürerek, fazla mesai ücreti alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu, işçiye, iş yerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.3- Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı Kanun'un 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. ./..Somut olayda, günlük onbirbuçuk saat çalışma süresinden birbuçuk saat yerine bir saat ara dinlenmesinin düşülmesi hatalıdır.4- İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, ikiyüzyetmiş saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.Somut olayda, taraflarca imzalanan iş sözleşmesinde yıllık ikiyüzyetmiş saate kadar olan fazla çalışma ücretinin, ücretin içinde olduğu belirtilmiştir. Bu durumda, fazla çalışma süresinden yıllık ikiyüzyetmiş saate kadar olan süre dışlanarak fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykın olup bozmayı gerektirir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.