MAHKEMESİ :İş Mahkemesi AVUKAT ...DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı, davalı işveren nezdinde 03.03.1995–31.08.2006 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin feshi ile birlikte otuz günlük ücreti üzerinden hesaplanarak kıdem tazminatı ödendiğini, ancak işyeri yönetmeliğinin 91. maddesi ile kıdem tazminatının otuzbeş günlük ücret üzerinden ödeneceğinin düzenlendiğini, işverenin işyeri yönetmeliğini 12.07.2004 tarihli tamimle değiştirdiğini, ancak İş Kanunu'nun 22. maddesine aykırı olarak işçinin rızası alınmadan yapılan bu değişikliğin davacıyı bağlamayacağını belirterek kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti fark alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.Davalı, davacının işyerine verdiği 15.08.2006 tarihli dilekçesi ile iş sözleşmesini feshederek iş yerinden ayrılmak istediğini belirttiğini ve aynı gün ayrıldığını, iş sözleşmesini istifa ederek ve kendi isteği ile feshettiğini, davacının atıfta bulunduğu yönetmelik maddesi ile altmışbeş yaş sınırını dolduran ve bu sebeple emekli edilen personele otuzbeş günlük ücreti üzerinden kıdem tazminatı ödeneceğinin düzenlendiğini, davacının kendi isteği ile ve altmışbeş yaşını doldurmadan ayrılmış olması sebepleri ile kıdem tazminatı farkı talep edemeyeceğini, diğer yandan yönetmeliğin ilgili maddesinin de 07.07.2004 tarih ve 22 sayılı yönetim kurulu kararı ile değiştirildiğini, değişikliğin 12.07.2004 tarihli tamim ile çalışanlara duyurulduğunu, davacının bu tamimi imzaladığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, iş sözleşmesinin tarafların karşılıklı anlaşması sonucu ikale yolu ile sona erdirildiği, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ayrıca kıdem tazminatının her yıl için otuzbeş günden otuz güne düşürülmesi işçi aleyhine esaslı değişiklik olup, değişikliğin geçerli olması için işçiye yazılı olarak tebliğ edilmesi ve işçi tarafından da yazılı olarak kabul edilmesinin gerektiği, anılan yönetmelik değişikliği personele duyurulmuş ise de; davacının yönetmelikte yapılan değişikliği kabul ettiğine yönelik yazılı beyanının davalı tarafından sunulmadığı, 4857 sayılı Kanun'un 22. maddesi ve emsal Yargıtay 9. ./..Hukuk Dairesinin... karar sayılı ilamı doğrultusunda davacının kıdem tazminatının otuzbeş günlük ücreti üzerinden hesaplanması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içeriğine göre, davacının, davalı işyerinde 14.06.1995 - 31.08.2006 tarihleri arasında çalıştığı ve iş sözleşmesinin tarafların karşılıklı anlaşması sonucu ikale yolu ile sona erdirildiği, 14.06.1995 - 31.08.2006 arası onbir yıl iki ay onsekiz günlük hizmeti için her yıl için otuz günlük giydirilmiş brüt ücret tutarı üzerinden kıdem tazminatı ödendiği anlaşılmıştır.Dosyada mevcut Personel Yönetmeliğinin Kıdem ve Feshi İhbar Tazminatları ile İzin Parası başlıklı 91. maddesinde 90. madde gereğince Dernekle ilişkileri kesilerek emeklilik işlemlerine başlanan personele İş Kanunu uyarınca çalıştığı her tam yıl için son aylık ücretinin otuzbeş günlüğü üzerinden kıdem tazminatı ödeneceği belirtilmiştir.Davalı dernek tarafından, Personel Yönetmeliğinin belirtilen düzenlemeleri içeren 2001 tarihinde yürürlüğe girmiş şekli 07.07.2004 tarih, 22 sayılı Yönetim Kurulu kararından sonra personele duyurulan 12.07.2004 tarih, 119 Nolu tamimle uygulamadan kaldırıldığı, Personel Yönetmeliğindeki kıdem tazminatının otuzbeş günlük ücret üzerinden ödeneceğine ilişkin düzenlemenin altmışbeş yaşını dolduranların resen emekliye ayrılması durumu için geçerli olduğu anlaşılmakla davacının kıdem tazminatının otuzbeş günlük ücreti üzerinden hesaplanmasına yönelik talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.