Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 424 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 25047 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin davalı işveren nezdinde 14.10.1985-14.11.2011 tarihleri arasında işçi olarak çalıştığını, son net ücretinin 1.600,00 TL olduğunu, davacının emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını, sendika üyesi olduğunu, toplu iş sözleşmesi gereği 35 gün izin kullanması gerektiğini, fakat bu izinlerin kullandırılmadığı gibi ücretlerinin de ödenmediğini belirterek yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, en son 2010 yılına ait 30 günlük yıllık izin ücreti olan 1.277,41 TL'nin 10.02.2011 tarihinde ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Davacı dava dilekçesinde yıllık izin kullandırılmadığını beyan ederken yargılama devam ederken verdiği dilekçede 1997 yılındaki yıllık izin hakkını kullanmadığını beyan etmiştir. Davalı taraf davacının yıllık izin alacağının bulunmadığını belirtmiştir. Davacının davalı kuruma verdiği dilekçede 2010 yılı 30 günlük yıllık izin süresini kullanmadığını belirterek ücretinin ödenmesini talep ettiği anlaşılmaktadır. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre bu yıllık izin alacağının ödendiği sabittir. Hal böyle olunca bu belgeye göre davacının ödenmeyen yıllık izin alacağının bulunmadığının kabulü ile davanın reddine karar verilmesi gerekli iken mahkemece yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.