Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 34551 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 23436 - Esas Yıl 2014





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : Ankara 7. İş MahkemesiTARİHİ : 11/06/2014NUMARASI : 2012/143-2014/643DAVA : Davacı, fark kıdem tazminatı, boşta geçen süre ücreti, işe başlatmama tazminatı, giyim yardımı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı ve geçerli sebep olmadan feshedilmesi üzerine açılan işe iade davası neticesinde, feshin geçersizliğiyle işe iadesine karar verildiğini, süresinde işe başvurmasına rağmen işe başlatılmadığını, işçilik alacaklarının tam olarak ödenmediğini ileri sürülerek, fark kıdem tazminatı, fark işe başlatmama tazminatı, fark boşta geçen süreye ilişkin ücret ve diğer mali hakları, giyim yardımı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, davacının hak kazandığı tüm işçilik alacaklarının ödendiğini, dava konusu taleplerin haksız olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Hükme esas alman bilirkişi raporunda davacının giyim yardımı talebinin 2009 yılı Temmuz ayına kadar olan yedi aylık süre için hesaplandığı, boşta geçen süre ücretinin de 2009 yılı Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz ayı için hesaplandığı ve hesaplanan ücret içerisinde 700,00 TL tutarında giyim yardımının yer aldığı görülmektedir. 2009 yılı Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz dönemine ilişkin her iki alacak kaleminde giyim yardımı alacağının ayrı ayrı hesaplanması mükerrerliğe neden olmuştur. Bu husus gözetilmeksizin hüküm kurulması hatalı olup, bozma sebebidir.3-Hükme esas alman bilirkişi raporunda, gerek kıdem tazminatına esas alınan giydirilmiş ücretin tespitinde, gerekse boşta geçen süreye ilişkin mali haklarda yapılan hesapta, telefon ödeneği nazara alınmıştır. Ancak, dosya kapsamına göre, söz konusu ödeneğin, işin ifasında kullanılması üzere verildiği sabit olup, işçiye sağlanmış mali bir hak olarak değerlendirilmesi mümkün değildir. Anılan sebeple, işçiye sağlanmış menfaat olarak kabul edilmesi ve hesaplamalara dahil edilmesi hatalı olmuştur.4-Hükme esas alman bilirkişi raporunda, gerek kıdem tazminatına esas alman giydirilmiş ücretin tespitinde, gerekse boşta geçen süreye ilişkin mali haklarda yapılan hesapta, depo ödeneği de nazara alınmış ise de, söz konusu ödeneğin mahiyetinin ne olduğu dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Mahkemece, bu yönde bir araştırma ve değerlendirme yapılmaması hatalıdır. Anılan sebeple, davalı işverenden, söz konusu ödenekle ilgili tüm yazılı işyeri düzenlemeleri istenilmeli, gerekirse taraf şahitlerinin beyanlarına yeniden başvurulmalı ve yapılacak değerlendirmeyle ödeneğin işçiye işin ifasında kullanılması üzere mi verildiği ya da işçiye sağlanan mali bir hak mı olduğu belirlenmelidir. Neticeye göre, hesaplamalarda nazara alınıp alınmayacağı noktasındaki uyuşmazlık çözümlenmelidir. Yukarıda yazılı sebeplerden eksik inceleme ve araştırmayla karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.