Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 34402 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20471 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı ... San. ve Tic. A.Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı isteminin özeti:Davacı vekili, müvekkili işçinin aylık ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalıların cevaplarının özeti:Davalı ... San. ve Tic A.Ş. vekili, davacının diğer davalı şirketin işçisi olduğunu, müvekkilinin işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.Diğer davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı, davalı ... San. ve Tic A.Ş. vekili temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... San. ve Tic A.Ş.'nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık vardır. Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, şahit anlatımlarına dayanarak, davacının haftanın yedi günü günlük oniki saat çalıştığı, ara dinlenme süresinin mahsubuyla haftalık yirmibeş saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Öncelikle, haftalık fazla çalışma saatinin belirlenmesinde, hafta tatili günü için yedi buçuk saatlik çalışmanın da fazla çalışma saat hesabına dahil edilmesi hatalı olmuştur. Zira davacı, dava dilekçesinde hafta tatili alacağı talep etmemiştir.Dosya kapsamının ve özellikle şahit anlatımlarının, işçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğu da nazara alınarak birlikte değerlendirilmesinden, davacı işçinin haftanın yedi günü 08:00-19:00 saatleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Bilirkişinin günlük çalışma süresini daha fazla belirlemesi isabetsizdir. Anılan sebeple, davacının çalışma saatleri belirtilen şekilde kabul edilerek, ara dinlenme süresinin düşümü ve hafta tatili günü için yedi buçuk saatlik çalışmanın dışlanmasıyla haftalık fazla çalışma saati belirlenmelidir. Bu doğrultuda, fazla çalışma ücreti alacağı yeniden hesaplanmalı ve şimdiki gibi takdiri indirim de uygulanarak hüküm altına alınmalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.