Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 34259 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22543 - Esas Yıl 2014





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : Dinar Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 03/06/2014NUMARASI : 2013/155-2014/210DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı bankada çalıştığını, işyerindeki mesai saatlerinin sabah saat 09:00 akşam saat 18:00 olduğunu, bankacılık işlerinde mesai bitiminden sonra çalışmaya devam edildiğini ve bu çalışmanın karşılığı da fazla mesai ücreti olarak ödendiğini, fazla mesaide çalıştığı süre ile davalı bankanın yaptığı ödeme karşılaştırıldığında kendisine bu zamana kadar hep eksik mesai ücreti ödendiğini ileri sürerek, fazla mesai alacağını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, banka sisteminde çalışanların kendi mesailerini kendileri sisteme kaydettiklerini, bu hususta bankanın bir müdahalesi olmadığını, girilen fazla mesailer daha sonra ücret dönemlerinde sistem tarafından toplanarak ücret belirlendiğini ve her çalışanlarına maaş ödemesi ile birlikte ödendiğini, bankalarında bordrolara imza alınması uygulamalarının olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davacı temyiz etmiştir. Gerekçe:Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir. Somut olayda, dosya içindeki bir kısım imzasız ücret bordrosunda fazla çalışma tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır. Dosyada davacının 18:00'den sonraki çalışmalarının gösterildiği 2008-2013 tarihleri arası mesai çizelgeleri bulunmaktadır. Davacının itirazları doğrultusunda mahkemece denetime elverişli yeni bilirkişi raporu alınmak suretiyle öncelikle bu çizelgeye göre haftalık çalışma süresi tespit edilmeli haftalık kanuni süreyi aşan fazla mesai süreleri hesaplanarak ücret bordrosunda ödenen fazla mesai ücreti ile karşılaştırılmak sureti ile davacının fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı tespit edilmelidir. Davacının fazla mesai alacağı bulunduğunun anlaşılması halinde bordrolardaki tahakkuk bulunan aylar mahsup edilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.