Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 33604 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23334 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Bakırköy 4. İş MahkemesiTARİHİ : 15/05/2013NUMARASI : 2011/436-2013/388Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, izin, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, iş sözleşmesinin tazminat ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin davalı işveren tarafından ispatlanamadığı değerlendirilerek, delil durumuna göre istekler kısmen hüküm altına alınmıştırTemyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının fazla çalışma ücret alacağının hesaplanması konusunda taraflar arasında, uyuşmazlık bulunmaktadır . Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının fazla mesai alacağına hak kazandığı anlaşılmakta ise de, şahit beyanlarından davacının son altı ay garaj amiri olarak çalıştığı öncesinde ise ofisboy olarak çalıştığı belirtilmiştir. Davacının garaj amiri olduğu dönem tespit edilerek şimdiki gibi yedibuçuk saat üzerinden; ofis boy olarak çalıştığı dönem ise davacı şahit beyanı dikkate alındığında hafta içi 08.30-18.30 arası bir saat ara ve iki kez çay molası verilerek birbuçuk saat ara dinlenme mahsubu ile hafta içi sekizbuçuk saatten kırkikibuçuk saat çalıştığı; cumartesi 08.30-13.30 arası yarım saat ara dinlenme mahsubu ile dörtbuçuk saat olmak üzere toplamda kırkyedi saat çalışma yaptığı, kırkbeş saat aşan iki saat fazla çalıştığının kabulü gerekirken tüm dönem garaj amiri gibi çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibar edilerek karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.