MAHKEMESİ : Çorlu 1. İş MahkemesiTARİHİ : 23/05/2013NUMARASI : 2012/490-2013/512Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili,müvekkilinin 07.01.2009-03.05.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin müvekkili tarafından emeklilik sebebiyle feshedildiğini,prime esas kazancının 2.934,00 TL olduğunu, davalı işyerinde haftanın beş günü 08.00-18.00 saatleri arasında çalışıldığını, hafta içi günler en az dört gün süre ile çalışmasının saat 21.00’e kadar sürdüğünü,cumartesi günleri çalışmanın 08.00-14.00 saatleri arasında olduğunu, Cumartesi günleri saat 16.00’ya kadar çalışmasının devam ettiğini, ayda ortalama iki Pazar günü de çalışıldığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının 04.05.2012 tarihli noter ihtarnamesi ile iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle sonlandırdığını, fazla çalışma iddialarının kabul edilemeyeceğini, davacının üç yılı aşkın süredir çalıştığını, bu süre zarfında davacının çalışma saatleri konusunda bir şikayet ve talebinin bulunmadığını, davalı işyerinde dini bayram ve genel tatillerde çalışma olmadığını, davacının otuzbeş günlük yıllık izin ücretinin 01.06.2012 tarihinde banka hesabına yatırıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağı olup olmadığı noktasındadır. Davalı taraf davacının Mayıs ayı ücret bordrosunda yıllık izin tahakkuk ettirildiğini ve bu ücretin davacıya ödendiğini beyan etmiştir. Dosyada bulunan Mayıs ayı ücret bordrosunda davacıya otuzbeş gün yıllık izin tahakkuk ettiği ve belirtilen miktarın banka hesap ekstresine ve dekontuna göre ödendiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece yıllık izin alacağı bakımından yapılan ödeme dikkate alınmadan karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.