Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 33140 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29550 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İstanbul 3. İş MahkemesiTARİHİ : 26/03/2013NUMARASI : 2011/212-2013/267Hüküm süresi içinde davalı İ.. Turizm Ltd. Şti. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti.'ne bağlı olarak 06.11.1998-02.06.2008 tarihleri arasında çalıştığını, 02.06.2008 tarihinde işyerinin İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti. tarafından diğer davalı A.. Yol Yardım Hizmetleri Tic. A.Ş.'ne devredildiğini ve çalışmasının 03.12.2010 tarihine kadar devam ettiğini ileri sürerek, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin davalılardan tahsilini talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalılar, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını tanık beyanları ile ispatladığı, işyerini devreden işveren konumunda bulunan davalı İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti'nin kendisine bağlı gerçekleşen çalışma süresi yönünden davacının hak kazandığı işçilik alacaklarından sorumlu olacağı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti. vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu'nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, iş yerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlar açısından, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu oldukları aynı Kanun'un üçüncü fıkrasında belirtilmiş, devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır.İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanun'un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.Somut olayda, davacının 09.11.1998-31.05.2008 tarihleri arasında davalı İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti.'ne, 01.06.2008-30.11.2010 tarihleri arasında ise diğer davalı A.. Yol Yardım Hizmetleri Tic. A.Ş.'ne bağlı çalıştığı görülmektedir. 02.06.2008 tarihli devir protokolü ile işyerinin davalı davalı İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti. tarafından davalı A..Yol Yardım Hizmetleri Tic. A.Ş.'ne devredildiği sabit olup, davacının iş sözleşmesi 30.11.2010 tarihinde son bulmuş ve dava 10.02.2011 tarihinde açılmıştır. İşyerinin devredildiği tarih ile ile dava tarihi arasında iki yıldan fazla süre geçtiğinden evreden işveren olan davalı davalı İ..Turizm Tic. Ltd. Şti.'nin dava konusu fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarından sorumlu tutulması hatalıdır. Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, davalı İ.. Turizm Tic. Ltd. Şti. yönünden davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.