MAHKEMESİ : Bakırköy 5. İş MahkemesiTARİHİ : 05/04/2013NUMARASI : 2011/367-2013/257Hüküm süresi içinde davalı B.. Tur. T... Oto. Gıda Limited Şirketi ve B... T.. İnş. Gıda Oto. Limited Şirketi ile İ.. A.. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, alt işveren işçisi olarak davalı asıl işveren İ.. A..'de en son 1.100,00 TL net ücret ile 100,00 TL yol ve 100,00 TL yemek yardımı karşılığı çalıştığını, iş sözleşmesini ödenmeyen işçilik alacakları sebebiyle haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, ücret, vergi iadesi, fazla çalışma, hafta tatili, ihbarname dağıtma parası ve ceza kesintisi alacaklarını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı B.. Tur. T..k Ot. G.. Ürün. Temizlik Hizmetleri İletişim San. Dış Tic. Ltd. Şti., Davacının iş sözleşmesinin ihale bitimi sebebi ile sona erdiğini, davacının asgari ücret ve yemek ile yol ücreti karşılığı çalıştığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Davalı İ.. A.., ihale makamı olduklarını ve kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Davalı B.. İnş. Elk. Oto. Veri Tap. Hiz. San. Ve Tic. Ltd. Şti. Davaya cevap vermemiştir.Davalı B.. T.. İnşaat Gıda Otomotiv ve Elektrik Malzemeleri San. Tic. Ltd. Şti. Davaya cevap vermemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının net 1.100,00 TL ücretle çalıştığı ve davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davalılardan B..Tur. Taşımacılık Ot. Gıda Ürün. Temizlik Hizmetleri İletişim San. Dış Tic Ltd. Şti., İ.. A.. ve B.. T.. İnşaat Gıda Otomotiv ve Elektrik Malzemeleri San. Tic. Ltd. Şti. temyiz etmişlerdir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.4857 sayılı İş Kanunu'nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.İş sözleşmesinde ücretin kararlaştırılmadığı hallerde ücretin miktarı, işçinin kişisel özellikleri, işyerindeki ya da meslekteki kıdemi, meslek unvanı, yapılan işin niteliği, iş sözleşmesinin türü, işyerinin özellikleri, emsal işçiler o işyerinde ya da başka işyerlerinde ödenen ücretler, örf ve adetler göz önünde tutularak belirlenir.Somut olayda; iddia ve savunmaya, davacının yaptığı işe ve çalıştığı işyerine, Yargıtay incelemesinden geçen emsal dosyalarda kabul edilen ücret tespitlerine göre; davacının davalı işveren işyerinde net 900,00 TL ücret ve 100,00 TL yol ile 100,00 TL yemek ücreti karşılığı çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının kabul edilen alacakları 900,00 TL net ücret ve 100,00 TL yemek ile 100,00 TL yol ücreti karşılığı çalıştığı kabul edilerek yeniden hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Davacının net 1.100,00 TL ücretle çalıştığının kabulü isabetsiz olup, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir. 3-İki nolu bozma ilamında da belirtildiği üzere davacının net 900,00 TL ücretle çalıştığı kabul edildiğinden; davacının ücret alacağı hesaplanırken, ödenen miktar 900,00 TL aylık ücretten mahsup edilerek sonuca gidilmelidir. 4-Davalı B.. T.. İ.. G.. Otomotiv ve Elektrik Malzemeleri San. Tic. Ltd. Şti. temyizi yönünden; işyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur. İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu'nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlarda ise, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu olduğu aynı yasanın 3. fıkrasında açıklanmış ve devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır. 4857 sayılı İş Kanununun 120. maddesi hükmüne göre 1475 sayılı Kanun'un 14. maddesi halen yürürlükte olduğundan, kıdem tazminatına hak kazanma ve hesap yöntemi bakımından işyeri devirlerinde belirtilen hüküm uygulanmalıdır. Anılan hükme göre, işyerlerinin devir veya intikali yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli halinde işçinin kıdemi, işyeri veya işyerlerindeki hizmet sözleşmeleri sürelerinin toplamı üzerinden hesaplanmalıdır. Bununla birlikte, işyerini devreden işverenlerin bu sorumlulukları, işçiyi çalıştırdıkları sürelerle ve devir esnasındaki işçinin aldığı ücret seviyesiyle sınırlıdır.İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Kanun'un 14/2. maddesinde devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı Kanun'un 6. maddesinde sözü edilen devreden işveren için iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden sorumluluk ise son işverene ait olmakla devreden işverenin bu işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmamaktadır. Devralan işveren ihbar tazminatı ile kullandırılmayan izin ücretlerinden tek başına sorumludur.İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanun'un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumludur. Somut olayda; davalı B..T..İnşaat Gıda Otomotiv ve Elektrik Malzemeleri San. Tic. Ltd. Şti. işçiye karşı devreden işveren konumunda bulunduğundan ve son alt işveren olmadığından feshe bağlı kıdem tazminatı alacağından kendi dönemi ve kendi dönemindeki ücretle sınırlı olarak sorumlu olup, feshe bağlı diğer haklardan olan izin alacağından ise sorumlu tutulamaz. Devir tarihine kadar doğmuş olan diğer alacaklardan ise 4857 sayılı Kanun'un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Mahkemece davalı B... T.. İnşaat G..Otomotiv ve Elektrik Malzemeleri San. Tic. Ltd. Şti.'nin son alt işveren gibi tüm alacaklardan müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.