MAHKEMESİ : Konya 1. İş MahkemesiTARİHİ : 30/05/2013NUMARASI : 2011/1056-2013/350Hüküm süresi içinde davalı Sağlık Bakanlığı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, davacının yıllık izinlerini kullanmadığını, fazla çalışma yaptığını, bunların karşılığının ödenmediğini, gece çalışmasının yedibuçuk saatten fazla olamayacağı ve pusula zorunluluğuna uyulmaması sebebiyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarına karar verilmesini talep etmiştir.Davalı şirket vekili, davacının feshinin haksız olduğunu, kıdem tazminatı talep edemeyeceğini, fazla çalışmalarının karşılığında izin kullandığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Davalı Bakanlık vekili, davacının şirket elemanı olduğunu, hastane personeli olmadığını, davacının muhatabının ve işvereninin müteahhit firmalar olduğunu, husumet yönünden davanın reddi gerektiğini, davacının feshinin haklı sebebe dayanmadığını beyan ederek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş yerinde fazla çalışma karşılığı ücretlerin tam karşılığının ödenmediği, yıllık izinlerin tam kullanılmasına müsaade edilmediği, bu sebeplerle Çalışma Bölge Müdürlüğüne yapılan şikayet sonrası işverence çalışanlara baskı yapıldığı davacının bu sebeple iş sözleşmesini haklı olarak feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı bakanlık vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı bakanlık vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, dolayısıyla feshinde haklı olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacının davalılar nezdinde 01.09.2004-12.09.2011 tarihleri arasında sekreter olarak çalıştığı, mahkemece çalışma şekline göre tam olarak fazla çalışmanın tespitinin mümkün olmadığı, toplanan delillerden davacının fazla çalışmasına karşılık serbest zaman kullandığı kanaatiyle fazla çalışma talebinin reddedildiği, iş yerinde fazla çalışma karşılığı ücretlerinin tam karşılığının ödenmediği gerekçesiyle de kıdem tazminatının kabul edildiği anlaşılmaktadır. Gerekçedeki bu çelişki ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın davacının fazla çalışmasına karşılık kullandırılan serbest zamanın eksik olduğu, iş yerinde fazla çalışma yapıldığı şeklindeki tespiti de nazara alındığında bu hususta yeterli araştırma yapılmadan, dolayısıyla davacının iş yerinde fazla çalışma yapıp yapmadığı, yaptıysa karşılıklarının ödenip ödenmediği araştırılarak davacının fazla çalışma talebi ile haklı fesih durumu aydınlığa kavuşturulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.