MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş MahkemesiTARİHİ : 14/03/2013NUMARASI : 2012/496-2013/129Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalı iş yerinde geçici olarak çalışmakta iken 15.09.2007 tarihinde işyerinin Diyarbakır Su Trübünü ve Generatör Fabrikası Müdürlüğünde daimi işçi statüsüne alındığını ve bu tarihten itibaren de sendikalı olma hakkını kazandığını, 15.09.2007 tarihi ile 01.02.2011 tarihi arasında M.. ve B.. Barajı HES'deki çalışmalarından doğan harcırahlarının davalı tarafından ödenmesini talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; öncelikle davanın yetki yönünden reddine karar verilmesini, işin esasına girilmesi halinde ise davaya konu Batman HES'in, Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü ile Türkiye Elektromekanik San. A.Ş. Genel Müdürlüğü arasında akdedilen sözleşmelerde belirtilen tarihler arasında müvekkili tarafından işletildiğini, bu işletmelerin gerçekleştirilebilmesi için personel ihtiyacı olduğunu, Ankara ve Diyarbakır teşkilatlarından personel aktarımı yapılamadığından, bu işletmelerde çalışmak üzere doğrudan dışarıdan personel tedarik edildiğini davacının da bu personellerden biri olduğunu, davacının geçici görevle görevlendirilmediğini, özellikle Batman HES işletmesinde çalıştırılmak üzere işe alındığını, davacının daimi ikametgahının da aynı mahalli sınırlar içinde olduğunu, davacının işyeri değişikliği sebebiyle göç harcırahı aldığını,beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, davacının 15.09.2007 tarihinde Diyarbakır Generatör Fabrikasında montaj işçiliği görevine atandığı, asıl görev yerinin Diyarbakır ili olduğu ancak geçici görevle Batman Hidroelektrik Santralinde bakım görevini sürdürdüğü, 15.09.2007-01.02.2011 tarihleri arasındaki bu görevlendirmenin geçici olduğunun açık olduğu anlaşıldığından davalı idarenin harcırah yönetmeliğine göre işveren tarafından dosyaya bildirilen harcırah tutarının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.Dosya içeriğine göre davacının 2005 yılında davalının Elektrik Üretim A.Ş.'den ihale ile aldığı M.. ve B.. Hidroelektrik Santrallerindeki işler için işe alındığı ve bu işyerinde Geçici Hizmet Sözleşmeleri ile geçici işçi statüsünde çalışırken 15.09.2007 tarihinde daimi kadroya alınarak aynı işte çalışmaya devam ettiği, hidroelektrik santrallerinde işlerin bitimi ile de davacının 2011 yılında davalı işverenin ülke çapındaki teşkilatlanma açısından işyerlerinden Diyarbakır TEMSA İşletme Müdürülüğüne (diğeri Ankara'daki merkez teşkilat) nakledilerek burada çalışmaya devam ettiği, 30.10.2007 tarihinde sendikaya üye olduğu toplu iş sözleşmesinin 61-b. maddesinde işyeri dışında yatılı göreve gidenlerin işyerinde uygulanan harcırah yönetmeliğine göre ödeme yapılacağının yazılı olduğu İşyeri Yönetmeliği 5.a maddede ise şirket tarafından işin icabına ve ihtiyaca göre geçici görevle Şehir Belediyesi hudutları dışında bir mahalle gönderilmeleri durumunda harcırahtan yaralanılacağının yazılı olduğu anlaşılmaktadır.Somut olayda toplu iş sözleşmesinde yatılı görevle işyeri dışına gönderilenler için uygulanacak harcırah konusunda işyeri yönetmeliğine atıf yapılmıştır. Yönetmelik hükmünden ise işyerinde çalışmakta olan bir işçinin işin icabına ve ihtiyaca göre geçici görevle belediye sınırları dışından görevlendirmesi durumunda harcırahtan yararlanabileceği anlaşılmaktadır. Davalı işyerinin Ankara ve Diyarbakır dışında bir başka bir yerde teşkilatı veya şubesi yoktur. Elektrik Üretim A.Ş.'den aldığı iş için davacıyı doğrudan bu işte çalıştırmak için ilk defa işe almış ve bu işte geçici işçi olarak 2005 yılından itibaren davacıyı çalıştırmıştır. 2007 yılında daimi kadroya geçen işçileri santrallerden alınan işler bitince işten çıkarılmak yerine Diyarbakır'daki İşletme Müdürülüğü bünyesine “Göç Harcırahları” ödenerek burada çalıştırılmaya devam edilmişlerdir. Fiili olarak aslında davacılar hep davalının EÜAŞ den aldığı santrallerdeki işlerde çalıştırılmış işe de bu sebeple alınmışlardır. Bu durumda işin icabına veya ihtiyaca göre bir yerden belediye sınırları dışında bir başka yere görevlendirme söz konusu değildir. Mahkemece harcırah ödenmesi uygulamasının amacına uygun düşmeyen bir yorumla davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur. Dosya arasına emsal nitelikli olarak sunulan ve işyerinde memur statüsünde çalışanlar için yapılan görevlendirmeler nedeniyle harcırah ödemesi yapılacağına dair kararlar açısından bu davacıların statü hukukundan doğan haklarının bulunduğu statü hukukunun işçiler için söz konusu olmayacağı tartışma dışıdır.Öte yandan davacı işçilerin iş sözleşmelerindeki şartlarda yapılan esaslı değişikliklere karşı her zaman 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22. maddesindeki iş hukukundan doğan kullanabilecekleri haklarının mevcut olduğuda açıktır.Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgulara göre harcırah isteğinin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi bozma sebebidir.SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.