Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 32847 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22603 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : İstanbul 8. İş MahkemesiTARİHİ : 05/03/2013NUMARASI : 2010/394-2013/178Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, davacının raporla istirahati uygun görüldüğünden işe gidemediğini ancak işverenin devamsızlık sebebi ile iş sözleşmesini haklı olmayan sebeple feshettiğini beyanla kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalılar vekilleri, davacının istifa ederek işten ayrıldığını beyanla davanın reddini savunmuşlardırMahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davalı şirket nezdinde güvenlik görevlisi olan davacı 08.02.2010 tarihinde iş sözleşmesinin sona erdirildiğini iddia etmiş ise de 08.02.2010 tarihli ihtarname görev yeri değişikliğine ilişkindir. Davacı iş sözleşmesini istifa dilekçesi vererek 02.03.2010 tarihinde sonlandırmıştır. Dosya içeriğine göre istifa dilekçesinin baskı altında alındığını, iradesinin sakatlandığını yeterli ve inandırıcı delillerle ispatlayamamıştır. Kıdem tazminatının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.