MAHKEMESİ : Manisa 2. İş MahkemesiTARİHİ : 30/04/2013NUMARASI : 2011/545-2013/300Hüküm süresi içinde davalı M.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren Belediye işyerinde, alt işveren şirket işçisi olarak çalıştığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı Belediye vekili, davanın reddini savunmuştur. Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı Belediye vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerinin anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de, anılan çalışmaların olup olmadığı araştırılmalıdır. Somut olayda, davacının, davalı asıl işveren belediyenin zabıta müdürlüğü biriminde, alt işveren şirket bünyesinde şoför olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının kural olarak haftanın altı günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığı, haftanın iki günü çalışmasının saat 22:00'ye kadar uzadığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplandığı bilirkişi raporuna itibar edilmiştir. Ancak, dosya kapsamına göre, işyerindeki vardiyalı çalışma sistemi, saat 18:00'den sonra yapılan çalışmaların ayrı bir vardiya çalışması mı yoksa ilk çalışmanın devamı niteliğinde gerçekleşen bir çalışma mı olduğu, saat 18:00'den sonra yapılan çalışmaların sadece yılın belli aylarında mı gerçekleştiği hususları netleştirilmemiştir. Davacı şahidi, O.. Ü.., 08:00-18:00 ve 18:00-01:00 saatlerinde arasında olmak üzere iki vardiyalı bir çalışma sisteminden bahsetmiş; davacı şahidi F.. K.. ise kural olarak 08:00-18:00/19:00 saatleri arasında çalışıldığını, ancak seyyar satıcıların toplanması faaliyetinin yürütüldüğü bir kısım aylarda gece işine çıkıldığını, çalışanların gruplara bölünüp, işverence hazırlanan listelere göre her bir grubun haftanın belli günlerinde seyyar satıcı toplanması işinde görev aldığını, bu işin saat ortalama saat 22:00'ye kadar sürdüğünü bildirmiştir. Davalı şahidi ise, şoförlerin bazıların vardiyalı bazıların ise sadece gündüz çalıştığını, işyerinde gündüz çalışanların 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, davacının bazen gündüz bazen de vardiyalı çalıştığını, bazı aylarda seyyar satıcı toplama faaliyetinin yapıldığını, bu faaliyetin 19:00/20:00 saatleri arasında başlayıp saat 23:00'e kadar sürdüğünü, bu işin sırayla yapıldığı için sadece ayda bir kez sıra geldiğini bildirmiştir. Aynı davalı şahidinin, Dairemizce temyiz incelemesi yapılan Manisa 1. İş Mahkemesinin 2011/1079 esas sayılı emsal dosyasında ise, işyerinde 08:00-18:00 ve 18:00-01:00 saatlerinde arasında olmak üzere iki vardiyalı bir çalışma sisteminin bulunduğunu bildirdiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, taraf şahitlerinin beyanları arasındaki çelişki giderilmeye çalışılmış ise de, giderilememiştir. Diğer taraftan, dosyaya, bir kısım tarihlere ilişkin, çalışma saatlerinin ve çalışacak işçilerin gösterildiği görev listeleri sunulmuştur. Sunulan bir kısım görev listelerinin ise saat belirtilmeksizin “gece görev listesi” başlığıyla düzenlendiği anlaşılmaktadır. Söz konusu işyeri kayıtları, mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutulmamıştır. Mevcut bu durum karşısında mahkemece, davalı Belediye'den altişveren işçilerinin çalışma düzeni sorularak, çalışma düzenine ilişkin tüm işyeri kayıtları, görev listeleri ve vardiya listeleri istenilmelidir. Dosya kapsamına sunulmuş listeler, celp edilecek işyeri kayıtları ve sair tüm deliller bir arada değerlendirilerek, davacının çalışma düzeni aydınlatılmalı ve neticeye göre fazla çalışma ücreti alacağı bakımından sonuca gidilmelidir. Eksik araştırma ve incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.