MAHKEMESİ : Kayseri 1. İş MahkemesiTARİHİ : 04/06/2013NUMARASI : 2012/499-2013/409Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle feshettiğini ileri sürerek davalıdan kıdem tazminatı ile yıllık izin alacağının tahsilini istemiştir.Davalı vekili, davacıya tüm haklarının ödendiğini belirterek davanın reddini istemiştir.Mahkemece, kıdem tazminatının dava açıldıktan sonra ödenmesi sebebiyle dava konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve bilirkişi raporundaki hesaplama doğrultusunda yıllık ücretli izin alacağının kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık ücretli izin alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.Çalışmanın sadece yılın belirli bir döneminde yoğunlaştığı işyerlerinde yapılan işler mevsimlik iş olarak tanımlanabilir. Söz konusu dönemler işin niteliğine göre uzun veya kısa olabilir. Her zaman aynı miktarda işçi çalıştırmaya elverişli olmayan ve işyerinde yürütülen faaliyetin niteliğine göre işçilerin her yıl belirli sürelerde yoğun olarak çalıştıkları ve fakat yılın diğer döneminde işçilerin iş sözleşmelerinin ertesi yılın faaliyet dönemi başına kadar ara vermeyi Gerektiren işler mevsimlik iş olarak değerlendirilebilir.4857 sayılı İş Kanunu'nun 53/3 maddesi uyarınca, mevsimlik işlerde yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümler uygulanmaz. Bir başka anlatımla, mevsimlik işçi, 4857 sayılı Kanun'un yıllık ücretli izin hükümlerine dayanarak, yıllık ücretli izin kullanma veya buna dayanarak ücret alacağı isteminde bulunamaz. Hemen belirtmek gerekir ki, 53/3. maddede ki kural, nispi emredici kural olup, işçi lehine bireysel iş sözleşmesi ya da Toplu İş Sözleşmesi ile yıllık ücretli izne ilişkin hükümler düzenlenebilir ve mevsimlik işçiler için yıllık izin hakkı tanınabilir.4857 sayılı Kanun'un 53. maddesinde mevsimlik işlerde yıllık izin hakkının doğmayacağı belirtilmiş ise de, yılın ne kadar bölümünde çalışılma halinde mevsimlik iş sayılacağı yönünde bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Öyle ki yılın tamamına yakın bir bölümünde çalışılma halinde Anayasal temeli olan dinlenme hakkının tanınmasının gerekeceği açıktır. (HGK 03.11.2011 gün 2011/9-596 esas 2011/8725 karar)Somut olayda, dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının davalı işyerinde 1986-2001 tarihleri arasında mevsimlik işçi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece mevsimlik işçi olarak çalışılan dönemde 11 ayı aşan çalışma yapılması halinde iş sözleşmesinin mevsimlik olmaktan çıkacağı ve daha sonraki parçalı çalışmaların toplanarak tam yıla denk gelen yıllara göre yıllık ücretli izin alacağının hesaplanması gerektiği gerekçesiyle, bilirkişi tarafından bu değerlendirmeyle yapılan hesaplama doğrultusunda yıllık ücretli izin alacağı hüküm altına alınmıştır. Dosyadaki belgelerden davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığı 1997 ve 1999 yıllarında 11 ayı aşan çalışması bulunduğu anlaşılmaktadır. Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre, mevsimlik işçi ancak bir yıl içindeki çalışmasının onbir ayı aşması durumunda yıllık ücretli izin alacağına hak kazanabilir. Yukarıda belirtildiği üzere hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, içtihatlarımıza aykırı olarak davacının toplam hizmet süresine göre yıllık ücretli izin alacağının hesaplandığı görülmektedir. Yine davalı tarafça dosyaya temyiz aşamasında davacının 1999 yılına ait 22 günlük izin alacağı talebinde bulunduğuna dair dilekçe ile bordro ve ödeme belgesini sunmuştur. Mahkemece bu belge de dikkate alınmak suretiyle, davacının yıllık ücretli izin alacağı yukarıda belirtilen esaslar doğrultusunda yeniden değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre karar verilmelidir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 18.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.