MAHKEMESİ : Niğde İş MahkemesiTARİHİ : 22/05/2013NUMARASI : 2011/137-2013/135Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini, işyerinde fazla çalışma yapmasına, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücret alacakların ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin işçi tarafından terk nedene ile sonlandırıldığını, işyerinde fazla çalışma yapıladığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu, davacının fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını tanık beyanları ile ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.4857 sayılı İş Kanunu'nun 46. maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı Kanun'un 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmidört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır.2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunu'nun 3. maddesine göre, hafta tatili Pazar günüdür. Bu genel kural mutlak nitelikte olmayıp, hafta tatili izninin Pazar günü dışında da kullandırılması mümkündür.Hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi, norm kuramı uyarınca bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.Somut olayda, davacı tanıkları Cumartesi ve Pazar günlerinde işyerinde çalışma yapıldığını bildirmişlerse de, hafta içi günlerin tamamında çalıştırılıp çalıştırılmadıkları hususunda ayrıntılı beyanları tespit edilmemiştir.Davacının kardeşi olan tanık beyanına itibar edilerek, davacının ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak bu tanık ile davacı arasındaki yakın akrabalık ilişkisi dikkate alındığında, hafta tatili çalışma iddiasının tereddüte yer vermeyecek şekilde ispatlandığı kabul edilemez. Bu sebeple davacı ile aralarında akrabalık ilişkisi bulunmayan tanıklar yeniden dinlenilerek, tır şoförü olarak görev yapan davacının ayda ortalama olarak kaç sefer yaptığı, sefer aralarında izin kullanılıp kullanılmadığı ve haftanın yedi günü kesintisiz çalışılıp çalışmadığı belirlenmeli, sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik incelemeye dayalı karar verilmesi isabetsizdir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.