Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 31469 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20865 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Ankara 5. İş MahkemesiTARİHİ : 24/05/2013NUMARASI : 2011/135-2013/583Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, son ücretinin net 650,00 TL olduğunu, haftanın altı günü 08:00-17:30 saatleri arasında çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının aşçı olduğunu, işyerinde self servis uygulaması olmamasına rağmen ve yemekleri tabaklara koyma görevi davacıya ait olmasına rağmen bu görevini yerine getirmediğini, bu sebeple olayın çıktığını, olaya sebebiyet veren davacı olup kendileri tarafından yapılan feshin haklı olduğunu, fazla çalışma yapılmadığını, yıllık izinlerin kullandırıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftanın altı günü 08:00-17:30 saatleri arasında çalıştığı ve ara dinlenmenin davacı şahit beyanlarına göre 15-20 dakika olduğu, buna göre haftalık on saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Tüm dosya kapsamı, yapılan işin niteliği ve taraf şahitlerinin anlatımına göre davacının haftanın altı günü 08:00-17:30 saatleri arasında çalıştığı ve ara dinlenme süresi olarak kanuni ara dinlenme süresi olan bir saatin düşümü ile haftalık fazla mesai süresinin hesaplanması gerekli olup bu durum bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 12.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.