Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 29810 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26313 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Kayseri 3. İş MahkemesiTARİHİ : 16/05/2013NUMARASI : 2012/494-2013/270Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin 02.02.2001 tarihinde kadroya geçtiğini ancak bundan önce de görünürde mevsimlik işçi olduğunu iddia ederek yıllık izin ücreti talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin ödenmeyen yıllık izin ücreti olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.???Somut olayda davacının 02.02.2001 tarihinde kadroya geçtiği ve talebini bu tarihle sınırlamasına rağmen 2001 yılı için yıllık izin ücretinin hesaplanarak hüküm altına alınması isabetsizdir.3-Diğer taraftan ilk derece mahkemesinin dosyayı temyiz denetimine uygun bir şekilde Yargıtay’a göndermesi temyiz denetiminin sağlıklı yapılabilmesi için zorunludur. Davacının talebi bakımından değerlendirme yapılabilmesi için hesap dönemine ilişkin toplu iş sözleşmeleri ile varsa protokollerin dosyaya dahil edilmesi gerekmektedir. Bu belgeler olmaksızın denetime elverişli olmayacak şekilde dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi de yerinde değildir. Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 31.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.