Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 29595 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 27153 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Akhisar 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 11/04/2013NUMARASI : 2011/231-2013/241 Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı, davalı işyerinde 01.06.2008-30.03.2011 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebebiyle feshedildiğini, herhangi bir alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiği kabul edilerek, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve haftatatili ücretine hak kazanıp kazanamayacağı bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olarak davalıya ait işyerinde şoför olarak çalışan davacının fazla mesai ve hafta tatili alacakları hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda haftalık beş saat fazla çalışma yaptığı ayrıca ayda bir pazar günü çalıştığı kabul edilerek hüküm altına alınmıştır. Ancak dosya içeriğine ve aynı işyeri ile ilgili diğer dosyalarda beyanda bulunan şahit beyanları, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 2012/27614 esas 2013/24719 sayılı kararı ile onanan dosyadaki şahit anlatımlarına göre emsal dosyalar için işçilerin fazla mesai yapmadıklarının kabul edildiği anlaşılmıştır. Diğer yandan davacının işyerinde ayda bir pazar günü çalıştığı hususu da ispat edilememiştir. Hal böyle olunca davacının fazla mesai ve hafta tatili alacağı bulunmadığı dikkate alınarak bu taleplerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.