Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 29498 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 33043 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin haftanın beş günü üç saatten az olmamak üzere fazla mesai yaptığını beyanla fazla mesai alacağını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının fazla mesai yapmadığını beyanla davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde karar, davacının da emsal işçi gibi haftalık dört saat fazla mesai yaptığı değerlendirilerek fazla mesai hesaplanmasına yönelik olarak bozulmuş; anılan bozma ilamına uyulmakla re’sen yapılan hesap doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Dairemizce uygun bir indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.Somut olayda, davacının fazla mesaisinin tanık beyanlarına göre hesaplandığı anlaşılmış olup mahkemece uygun bir indirim yapılmaksızın fazla mesai ücretine hükmedilmesi isabetli olmamıştır. Davacının fazla mesainin tanık beyanlarına göre tespit edildiği dönemde yapılan işin niteliği dikkate alınarak, işçinin hasta ve mazeretli olabileceği günler için mahkemece uygun bir indirime gidilmemesi bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.