MAHKEMESİ :İş Mahkemesi Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı isteminin özeti:Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait okulda sınıf öğretmeni olarak çalışmak üzere sözleşme yaptığını, davacı ile davalı arasındaki hukuki ilişkiyi 14.02.2007 tarihine kadar 625 sayılı Özel Öğretim Kurumlan Kanunu'nun, bu tarihten sonra da 5580 .sayılı yasanın düzenlediğini. Milli Eğitime bağlı okullarda öğretmenlere verilen ücretlerin tamamının davalıya ait okulda çalışan öğretmenlere de verilmek zorunda olduğunu beyanla hazırlık ve planlama ücreti ve % fazlası, her yıl Ocak ve Temmuz ayı maaş zammı, ek ders ücreti ve %1 fazlası, öğretime hazırlık tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı cevabının özeti:Davalı vekili, davacının sınıf öğretmeni olarak görev yaptığını, 5580 sayılı Kanun'un 9. maddesi ile özel okul öğretmenlerinin devlet okullarında çalışanlardan daha az ücret almalarının önlenmek istendiğini, davacıya devlet okullarında çalışan öğretmenlere ödenen ücretten daha yüksek ücret ödendiğini, 657 kanun hükümlerine göre devlet okullarında ödenen öğretim yılına hazırlık ödeneğinin, öğretmenin yıl içindeki ders araç, gereç ve ihtiyaçları için verildiğini, müvekkili okulda ise ihtiyaç duyulan tüm araç, gereç ve ders malzemelerinin okul idaresi tarafından karşılandığını, bu türlü bir ödeme yapma zorunluluğu ve uygulaması bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Karar taraflar vekilince temyiz edilmiştir.Geıekçe:Taraflar arasında Milli Eğitim Bakanlığında çalışan öğretmenlere verilen hazırlık ve planlama ücreti ve %1 fazlası, her yıl Ocak ve Temmuz ayı maaş zammı, ek ders ücreti ve %1 fazlası ile öğretime hazırlık tazminatının Özel Öğretim Kurumlan Kanunu kapsamında çalışan davacıya da ödenmesinin gerekip gerekmediği hususu uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak mülga 625 sayılı ve 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunudur.Somut olayda; davacı emekli olduktan sonra davalı vakfa ait özel ilköğretim okulunda çalışmaya başlamıştır. Davacı ile davalı işverenlik arasında yapılan iş sözleşmelerinin tetkikinden davacının davalı işverenlikte 23.08.2004-30.06.2010 tarihleri arasında sınıf öğretmeni olarak çalıştığı, davacının haftalık ders saatinin aylık ücret karşılığı onsekiz saat ve ders ücreti karşılığı oniki saat olmak üzere toplam otuz saat olarak belirlendiği anlaşılmıştır.Her ne kadar Mülga 625 sayılı Özel Öğretim Kurumlan Kanunu'nun 33. maddesinin birinci fıkrasında ve bu Kanunu ortadan kaldıran 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumlan Kanunu'nun 9. maddesinin ikinci fıkrasında özel okullarda yöneticilik ve eğitim-öğretim hizmeti yapanlara kıdemlerine göre (emekliler hariç) dengi resmi okullarda ödenen aylık ile sosyal yardım kapsamındaki ek ödeme tutarlarından az ücret verilemeyeceği belirtilmiş ise de her iki yasa da sosyal yardım kapsamındaki ek ödeme tutarlarının ödenmesi hususunda emekliler için istisna getirdiğinden davacı dava konusu alacakları talep edemez.Hal böyle olunca davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.