Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 28695 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25991 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : Manavgat İş MahkemesiTARİHİ : 02/12/2013NUMARASI : 2013/596-2013/333Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, prim alacağı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeye göre davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekili temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 17.06.2013 gün ve 2012/25316 esas, 2013/14654 karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “ücret hesap pusulalarındaki ek kazanç başlığı altındaki prim ödemesinin fazla mesai ücreti olmadığı, yalnızca primi ödemesini içerdiği, bu sebeple davacının 2008 Ocak ve Şubat bordrolarındaki ek kazanç primi ödemesi adı altında yapılan ödemelerin fazla mesai ücreti olup olmadığı hususunda isticvabına gerek görülmediği” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir. Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı Kanun'un 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Y. Baştemur tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Dairemizce verilen karara karşı mahkemece direnilmiş olup, mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu sebeple direnmenin doğru olduğu anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.