MAHKEMESİ : Ankara 7. İş MahkemesiTARİHİ : 30/04/2014NUMARASI : 2012/47-2014/508DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, 05.03.2005-31.12.2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence feshedilerek bir kısım kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğini ancak kıdem ve ihbar tazminatına esas giydirilmiş brüt tutan eksik belirlendiğinden kıdem ve ihbar tazminatının da eksik ödendiğini, işyerinde haftalık çalışma süresinin kırkikibuçuk saat olarak belirlendiğini, müvekkili haftada elli saat süreyle çalışmış olmasına rağmen fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, Cumartesi ve Pazar günleri hafta tatili olduğu halde asgari ayda bir kez Cumartesi ya da Pazar günleri yapılan çalışmaların karşılığı ücretlerin de ödenmediğini belirterek; kıdem tazminatı farkının, ihbar tazminatı farkının,fazla sürelerle çalışma alacağının, fazla çalışma alacağının, hafta tatili alacağının, tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatının tam olarak ödendiğini, işverenin talimatı olmadan davacının kendi istek ve iradesiyle yaptığı çalışmaların fazla çalışma sayılamayacağını, hizmet sözleşmeleri ile fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğunun belirlenmiş olduğunu, işyerinde haftalık çalışma süresinin kırkikibuçuk saat olarak belirlendiğini, Cumartesi günleri işgünü sayıldığını, ancak haftanın yedi günü çalışılması halinde hafta tatili alacağına hak kazanılabileceğini belirterek davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının fazla sürelerle çalışma/fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olayda; taraflar arasındaki sözleşmenin 9. maddesinde, fazla çalışma ve/veya fazla sürelerle yapılan çalışmanın çalışma ücretinin de aylık ücrete dahil olduğu hükme bağlandığı, kanuni sınır olan yılda ikiyüzyetmiş saatlik fazla sürelerle/fazla çalışma ücretlerinin de davacının aylık maktu ücretinin içerisinde yer aldığı hükmünün bulunduğu görülmektedir.Mahkeme bu hüküm nazara alınmış ancak davacının haftalık çalışma süreleri ile işe başladığı 03 Mayıs 2005 tarihi itibarıyla birer yıllık çalışma dönemleri gözetilerek, ikiyüzyetmiş saatlik sürenin 14 Kasım itibarıyla dolduğu, yılın 15 Kasım-02 Mayıs döneminde yaptığı fazla sürelerle/fazla çalışmalar yılda ikiyüzyetmiş saati aştığından bu dönemde gerçekleşen fazla sürelerle/fazla çalışma ücretlerini talep edebileceği ve 2008 Haziran ayından itibaren davacıya bazı aylarda fazla çalışma ücreti ödendiğinden 03.05.2008 tarihinden sonraki çalışma döneminde, davalı işveren tarafından yılda ikiyüzyetmiş saatlik fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışmanın aylık ücretin içerisinde olduğuna ilişkin düzenleme uygulanmadığı davacıya fazla çalışma ücreti ödendiği, değerlendirilerek davacının 03.05.2008 tarihinden sonraki dönemde yılda ikiyüzyetmiş saatlik süre dikkate alınmaksızın yapmış olduğu tüm fazla sürelerle/fazla çalışma ücretlerini hesaplanmış olup bu hesaplamaya göre hüküm kurulmuştur. Ancak dairemiz uygulamaları yıllık ikiyüzyetmiş saatlik fazla çalışma süresi haftalık bazdan yapılması gerektiği yönündedir. Buna göre haftalık 5,2 saati aşan fazla çalışmaların hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.