Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28352 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 29771 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : Marmaris 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 25/09/2012NUMARASI : 2009/465-2012/429DAVA : Davacı, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, bayram tatili, haftasonu tatili ve maaş alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Davacı vekili,müvekkilinin 15.05.2009-09.10.2009 tarihleri arasında davalı şirkette servis şoförü olarak işe başladığını,aynı işyerinde çalıştığı arkadaşı aleyhine beyanda bulunmayacağını,ödenmesi gereken aylık 900,00 TL maaşının davalı şirketçe asgari ücrete inmesini kabul etmediğini beyan ettiğinden şirket yetkilisinin isteği ile işini yaptığı aracın anahtarının kendisine teslim edilmediğini ve kendisinin işten çıkartıldığını,çalışmaya başladığı günden itibaren günde dört saatten az olmamak üzere fazla mesai yaptığını belirterek ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsili talep etmiştir.Davalı şirket yetkilisi,davacının 2008 yılında da şirkette çalıştığını,2009 yılında mevsimlik olarak çalışmak istediğini beyan etmesi üzerine asgari ücret ile şoför olarak işe başlatıldığını,banka hesabı açmasını istemelerine rağmen açmadığını,ücretlerinin elden ödendiğini,maaşları ödediklerine dair yazılı belgelerinin bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir.Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.Somut uyuşmazlıkta, davacı çalıştığı günden itibaren günde dört saatten az olmamak üzere yazları bazen on saate kadar fazla mesai yaptığını belirtmiştir.Davalı taraf ise davacının belirttiği sürelerde fazla mesai yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu beyan etmiştir.Davacı tanıklarından M... E... 12 saatlik vardiya halinde çalıştıklarını ancak bu çalışmanın 13-14 saate bazen 20 saate kadar ulaştığını belirtmiştir.Diğer davacı tanıklarından Ü... G... normalde sekiz saat çalışılması gerekirken şoförlerin eleman eksikliği nedeniyle çoğu zaman yirmidört saat çalıştıklarını beyan etmiştir.Davalı tanıklarından bir tanesi davacının normalde 8 saat çalıştığını,fazla mesai yaptığı zamanlarında bulunduğunu ancak çalışma saatinin toplam 12 saati geçmediğini belirtmiştir. Diğer davalı ise şoförlerin sekiz ila on saat arasında çalıştığını beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık anlatımlarına göre davacının günde 14 saat çalıştığını kabul ederek haftalık 30 saat fazla mesaisinin bulunduğunu belirtilmiştir.Tüm dosya kapsamı ve tanık beyanlarına göre davacının günde ortalama 12 saat çalıştığı,ara dinlenme düşüldüğünde günlük 10,5 saat haftalık 63 saat çalıştığı,buna göre haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır.Hal böyle olunca mahkemece hatalı değerlendirme içeren bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 06.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.