MAHKEMESİ : Bakırköy 4. İş MahkemesiTARİHİ : 29/03/2013NUMARASI : 2010/700-2013/268Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin davalı V.. Y.. sitesinde 01.09.1999-30.06.2010 tarihleri arasında kapıcı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafında haksız olarak feshedildiğini, fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma ücreti, ücret ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının işyerini terk ederek ayrıldığını, kalmakta olduğu konutu boşalttığını, ayrılmadan önce başka bir işyeri ile anlaştığını, dava konusu alacakların bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem ve ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, yıllık ücretli izin ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Davacının 31.07.2001-08.06.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde kapıcı olarak çalıştığı, mahkemece karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda şahit beyanlarına göre, davacının haftanın altı günü çalıştığı ve ara dinlenmeler düşüldükten sonra haftada on sekiz saat fazla mesai yaptığı kabulü ile fazla çalışma alacağının hesaplandığı anlaşılmaktadır.Öncelikle belirtmek gerekir ki kapıcı hizmetleri aralı işler olarak adlandırılan ve vazifeleri aslında aralıksız sürmeyip, vakit vakit ifa edilmesi icap eden işlerden olup işlerin yapıldığı vakitler arasında kalan boş zamanları kapıcının dilediği gibi kullanma imkanı olduğundan bu zamanların günlük çalışma süresine dahil edilmesi mümkün değildir.Bu itibarla; fazla mesai hususunda, davacının yaptığı iş ve kalorifer yakmadığı göz önünde bulundurularak, davalı işyerinin kapsam ve kapasitesi ile davacının yaptığı işler tek tek tespit edilerek bu işlerin ne kadar sürede yapılacağı belirlendikten sonra fazla çalışma olup olmayacağı konusunda diğer delillerle birlikte tereddüte mahal vermeyecek şekilde hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.