Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28009 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24535 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Kocaeli 6. İş MahkemesiTARİHİ : 05/02/2013NUMARASI : 2012/57-2013/33Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, davacının vardiya amiri olarak çalıştığını, çalıştığı vardiya saatlerinin aşıldığını, buna rağmen fazla çalışma ücretlerinin kendisine ödenmediğini, davacıya işyerinde çalıştığı süre boyunca yıllık izin kullandırılmadığını, tüm genel tatillerde çalıştırıldığını ileri sürerek fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil alacaklarına karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, vardiya usulü çalışmada davacının fazla çalışma yapmasının mümkün olmadığını, şirket tarafından işletilen Burger King restaurantlarında Cumartesi, Pazar ve bayramlarda çalışma yapılmadığını, hafta tatilinin haftanın herhangi bir günü kullandırıldığını, bayramlarda çalışma yapıldı ise ücretinin zamlı olarak ödendiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacının 01.11.2007-14.03.2011 tarihleri arasında vardiya amiri olarak çalıştığı, üçlü vardiya halinde 08:00-16:00, 12:00-20:00, 16:00-24:00 saatleri arasında vardiya saatleri aşılarak çalıştığını iddia ettiği, hükme asas alınan bilirkişi raporunda da tanık beyanlarına göre vardiya saatlerinin aşıldığı saatler hesaplanırken gündüz vardiyasında haftanın 4 gününde çalışma saati 51 saatten, kanuni çalışma süresi olan 45 saat çıkarılırken 6 saat yerine 9 saat fazla çalışma bulunarak sonuca gidildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, yeniden fazla çalışma konusunda hesaplama yaptırılarak fazla çalışma alacağına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.