MAHKEMESİ : Van İş MahkemesiTARİHİ : 29/03/2013NUMARASI : 2012/642-2013/64Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili müvekkilinin davalı kurum nezdinde çalışmakta iken 14.11.2011 tarihinde emekli olduğunu, davacının çalıştığı yıllara ilişkin bir kısım yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve bu sürelere ilişkin ödenmeyen yıllık izin ücretinin ödenmesini dava ve talep etmiştir.Davalı vekili davanın süresinde açılmadığını, yıllık izin ücretinin zamanaşımına uğradığını, davacının çalıştığı süre içinde yıllık izinlerini kendi isteği ile kullanmadığını, davacının kendi isteği ile ayrıldığını, emekli olurken izin hakları için ihtirazi kayıt koymadığını, bu sebeple davanın reddine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacıya yüklenmesine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının, davalı işveren nezdinde 02.06.1976 ila 30.09.1998 tarihleri arasında 4398 gün mevsimlik/geçici işçi ve 01.12.1998 ila 14.10.2011 tarihleri arasında 4668 gün daimi işçi statüsünde olmak üzere toplam 9066 gün iş sözleşmesi ile çalıştığı, TES-İŞ Sendikası üyesi olan davacı işçinin, davalı işverence kullandırılmayan ve ücreti de ödenmeyen bakiye 282 gün yıllık ücretli izin karşılığı tutar son günlük brüt ücreti üzerinden tespit edilerek ve davanın kabulüne karar verilmiştir.Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır.Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı sebebe dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.İşçinin işe iade davası açması durumunda, izin ücretinin talep edilip, edilemeyeceği davanın sonucuna göre belirlenmelidir.Gerçekten işçinin dava sonucu işe başlatılması durumunda, önceki fesih ortadan kalktığından ve iş ilişkisi devam ettiğinde 4857 sayılı Kanun'un 59. maddesi uyarınca izin ücreti istenemez.İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu sebeple zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.4857 sayılı Kanun'un 54. maddesinde, yıllık ücretli izine hak kazanmak için gerekli sürenin hesabında, işçinin aynı işverenin bir veya çeşitli işyerlerinde çalıştığı sürelerin birleştirilerek gözönüne alınacağı hükme bağlanmıştır.Bu durumda, işçinin daha önce aynı işverenin bir ya da değişik işyerlerinde geçen hizmetlerinin yıllık izne hak kazanma ve izin süreleri hesabı yönlerinden dikkate alınması gerekir. Kamu kurum ve kuruluşlarında geçen hizmetlerin de aynı gerekçeyle izin hesabı yönünden birleştirilmesi zorunludur.Somut olayda, mahkemece davacı işçinin mevsimlik iş sözleşmesi ile çalıştığı dönemde onbir ay ve daha fazla çalıştığı yıldan itibaren artık çalışmasının mevsimlik olarak nitelendirilemeyeceği ve bu onbir aylık süre geçirildikten sonraki dönemin tamamı için yıllık izin ücretine hükmedilmişse de davacının çalışma sürelerine göre sadece üçyüzotuz günden fazla çalışılan yıllar bakımından yıllık izne hak kazandığı kabul edilmesi gerekmektedir. Mevsimlik/geçici çalışılan dönemdeki tüm çalışma günlerinin toplanıp buna göre hesap yapılması hatalı olmuştur. Mahkemece üçyüzotuz günün altında çalışılan yıllar dikkate alınmadan ayrı ayrı bir inceleme ile yıllık ücretli izin alacağı konusunda bir değerlendirme yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Açıklanan sebeple hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.