MAHKEMESİ : Adana 1. İş MahkemesiTARİHİ : 21/05/2014NUMARASI : 2014/49-2014/275Davacı vekili müvekkilinin işyerinde çalışmasına önceki işveren nezdinde 30.06.2003 tarihinden önce başladığını, bu çalışmasının devam ettiğini, işyerinin daha önce imtiyaz sözleşmesi ile Çukurova Elektrik Anonim Şirketi tarafından işletilmekte olduğunu, imtiyaz sözleşmesinin 12.06.2003 tarihinde Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığınca feshedilerek işyerine el konulduğunu, işverence müvekkilinin bu tarihten sonraki yıllık izin haklarının 30.06.2003 tarihi baz alınarak belirlendiğini, böylelikle müvekkilinin yıllık izin sürelerinin eksik kullandırıldığını beyanla yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili öncelikle zamanaşımı def’inde bulunduklarını, davacının daha önce Çukurova Elektrik Anonim Şirketinin alt işvereni nezdinde çalışmakta iken 12.06.2003 tarihinde Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının Çukurova Elektrik Anonim Şirketinin imtiyaz hakkını feshetmesinden sonra müvekkili şirkete intikal ettiğini, davacının 2002 yılından önceki hizmetlerini tasfiye edildiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 09.12.2013 gün ve 2012/30267 esas, 2013/28512 sayılı kararı ile bozulmasına hükmedilmiştir.Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, aynı şartlara haiz işçilerden bir kısmının aynı konu ve sebepten dolayı, aynı tarihte açtıkları ve kabul ile sonuçlanan davalarının onanması, bir kısım işçilerin davalarının ise davanın reddedilmesi yönünde bozulması hakkaniyete aykırı olduğu gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir. Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı Kanun'un 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Dairemizce verilen karara karşı mahkemece direnilmiş olup, mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu sebeple direnmenin doğru olduğu anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmünsayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.