Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26381 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23524 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Van İş MahkemesiTARİHİ : 17/07/2014NUMARASI : 2013/504-2014/379 Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, Van İli Muradiye İlçesi Devlet Su İşleri İşletme Şefliğinde T..-İ.. Sendikasına üye olarak çalıştığını, çalışmasının bir dönem geçici işçi statüsünde, bir dönem ise kadrolu işçi olarak gerçekleştiğini, toplu iş sözleşmeleri çerçevesinde hak kazandığı yıllık izin haklarının eksik kullandırıldığını ileri sürerek yıllık izin ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının hak kazandığı yıllık izinlerinin eksiksiz kullandırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçiye hizmeti süresince tüm yıllık izinlerini kullandırdığı veya kullandırılmayan yıllık izin ücretinin ödediği hususunun işverence ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe:Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hak kazandığı yıllık izin s??relerinin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.Davacı geçici işçi olarak çalışmakta olduğu dönemlerde geçerli bulunan toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre, ilgili dönemde yürürlüktebulunan 4857 sayılı İş Kanunu'da öngörülen sürelerden daha fazla miktarda yıllık izin süresine hak kazandığını ileri sürmektedir. Dosya içerisine mevcut olan ve10.03.2003-28.02.2005 tarihleri arasında yürülükte bulunun onuncu dönem toplu iş sözleşmesinde davacının iddiasını doğrular nitelikte düzenleme bulunduğu görülmekte ise de, uyuşmazlık konusu olan ve davacının geçici işçi olarak çalıştığı tüm dönemlerde geçerli toplu iş sözleşmelerinde aynı yönde düzenleme bulunup bulunmadığı tespit edilmeksizin sonuca gidilmesi isabetsizdir.Öte yandan; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı işçiye geçici işçi statüsünde çalıştığı bazı yıllarda, toplu iş sözleşmelerinde kadrolu işçiler için öngörülen sürelerde yıllık izin kullandırılmış olması sebebi ile bu dönemler ve sonrasında kadrolu işçiler için öngörülen sürelerde yıllık izne hak kazandığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı görülmektedir. Bu hesaplama biçimi ile doğru sonuca ulaşıldığından da bahsedilmez.Bu durumda, öncelikte uyuşmazlık konusu tüm çalışma döneminde geçerli toplu iş sözleşmesi örnekleri celp edilerek, davacı işçinin geçici işçi ve kadrolu işçi olduğu dönemlerde hak kazandığı yıllık izin süreleri ayrı ayrı belirlenmeli ve davacının toplam olarak hak kazandığı yıllık izin süresinden işveren tarafından kullandırılan toplam yıllık izin süresi mahsup edilmek sureti ile belirlenecek bakiye yıllık izin süresi üzerinden hesaplama yapılmalıdır.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.