MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, ücret alacağı, yıllık izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini; fazla çalışma yaptığı halde ücretinin ödenmediğini ileri sürerek izin, fazla mesai ve ücret alacağını istemiştir.Davalı, üst düzey yönetici statüsünde çalıştığını, çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, şirket yöneticisi tarafından davacıya fazla çalışma yapması konusunda verilmiş bir talimat bulunmadığını, davacının yıllık ücretli izin tarihlerini kendisi belirleyerek yıllık ücretli izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla çalışma alacağının izin alacağının ve ücret alacağının kabulüne ilişkin verilen karar, Dairemizin 17.12.2015 tarihli, 2014/20658 esas ve 2015/34864 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak alınan bilirkişi ek raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar, s??resi içerisinde davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir....-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki ilk sorun, bozma dışında kalan hususlarda yeni bir hüküm kurulup kurulmayacağıdır.Hükmün bir kısmının bozma kapsamı dışında bırakılmasının amacı bu kısımların doğru olduğunu belirlemek, bozmanın sınırlarını çizmek ve bu şekilde usulü kazanılmış hakları oluşturup, korumaktır.Dosya içeriğine göre, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda bayram ve yılbaşı öncesi dönemleri hariç olmak üzere davacının, haftanın altı günü 08:30-19:00 saatleri arasında günde bir saat ara dinlenme ile çalıştığı ve haftada 12 saat fazla mesai yaptığının kabul edilmesi isabetlidir. Ancak, hesaplama sırasında,bozma öncesinde olduğu gibi aylık fazla mesai süresi belirlenirken 4 hafta için değerlendirme yapılması gerekirken, daha önce bu hususta temyiz isteminde bulunulmadığı halde günlük ve ardından 30 günlük fazla mesai süresi belirlenerek yapılan hesaplamaya itibarla sonuca gidilmesi hatalıdır.Ayrıca bozma öncesinde, davacının 01.11.2010-31.12.2010 tarihleri arasında imzaladığı muvakafakat gereğince anılan dönem için fazla mesai yapmadığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla anılan alacak hüküm altına alınmış ve bu husus davacı tarafından temyiz edilmemiştir. Davalı lehine oluşan usuli kazanılmış hak sebebi ile bozma sonrasında yapılan fazla mesai ücreti hesabı sırasında bu dönemin dışlanmamış olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.3-Davacı ve davalı arasındaki diğer sorun işçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularındadır.Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı Kanun'un 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.Somut olayda, davacının bayram ve yılbaşı öncesinde 08:30-23:00 saatleri arasında günlük 14,5 saat çalıştığı dönemde, yukarıda açıklanan kanuni düzenleme sebebi ile günlük ...,5 saat ara dinlenme kulladığının kabul edilmesi gerekirken bir saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile yapılan hesaplamaya itibar edilerek karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.