MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. İş MahkemesiTARİHİ : 25/12/2012NUMARASI : 2011/155-2012/1098 Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin Mayıs 2005-16.06.2011 tarihleri arasında davalıya ait emlak ofisinde çalıştığını, davacının davalı tarafından haksız olarak işten çıkarıldığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili davacının müvekkili işyerinde 28.09.2010 tarihi itibariyle çalışmaya başladığını, 10.07.2011 tarihinde işten çıkışının yapıldığını, davacının müvekkili şirketten hak ve alacağı kalmadığını beyanla haksız ve kanuni dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece toplanan deliller ile bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işverenlikte 01.06.2005-16.06.2011 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi alacağı taleplerinin kabulüne, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir.Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacı işçinin hizmet süresi uyuşmazlık konusudur. Davacı 01.06.2005-16.06.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını iddia etmiştir. Davalı işveren ise davacının 28.09.2010-16.06.2011 tarihleri arası çalıştığını ve hizmet süresinin davacının iddia ettiği kadar olmadığını savunmuştur.Yargılama sırasında dinlenen davacı şahitlerinin beyanları ve davacının şahit sıfatıyla ceza soruşturmasında vermiş olduğu ifadelere göre davacının davalı işyerinde 01.06.2005-16.06.2011 tarihleri arasında çalıştığı kabulüne göre davaya konu işçilik alacaklarına hükmedilmiştir.Davacı işçinin hizmet süresine dair iddiasını ispat noktasında başka bir dosyada şahit olarak verdiği ifade kendi lehine delil kabul edilemez.Mahkemece hizmet süresine dair dinlenen davacı şahitleri tarafından davacının iş yerinde altı yıl çalıştığı beyan edilmiş ise de, şahitlerin davacı ile aynı iş yerinde çalışmayan, bire bir görgüye dayalı bilgileri olmayan şahitler olduğu, beyanlarının davacının işe giriş tarihini somut olarak ispat eder şekilde olmadığından iş yerinde çalışmayan ve çalışma düzenine ilişkin bilgisi olmayan soyut nitelikteki şahit beyanları doğrultusunda sonuca gidilmesinin doğru olmayacağı açıktır. Davacının hizmet döküm cetveli kayıtlarında geçen hizmet süresine göre davaya konu işçilik alacakları hesaplanmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.