Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25995 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24393 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş MahkemesiTARİHİ : 26/04/2013NUMARASI : 2012/560-2013/254Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde öğretmen olarak 01.09.2009 tarihinde çalışmaya başladığını, iş sözleşmesini fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi üzerine haklı sebeple feshettiği 25.06.2012 tarihine kadar çalıştığını, belirterek kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, eğitim öğretim ödeneği ücreti, ve bir aylık ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili davacının öğrencilerden topladığı ders kitabı bedellerini sekiz ay boyunca okul idaresindeki birime vermemesi sonrası kendisinden bu konuda bir açıklama istendiğini bunun üzerine davacının 25.06.2012 tarihli istifa dilekçesi ile işten ayrıldığını, işyerinde fazla çalışma olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem tazminatı, ücret ve fazla mesai alacaklarının kabulüne hafta tatili ve eğitim öğretim ödeneği taleplerinin reddine karar verilmiştir.Hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin feshi noktasında toplanmaktadır.Dosya kapsamında davacı, iş sözleşmesini fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi üzerine haklı sebeple feshettiğini ileri sürmüş, davalı işveren ise öğrencilerden toplamış olduğu kitap paralarını okul idaresine teslim etmesinin istenmesi üzerine davacının istifa ettiğini savunmuştur. Davacının dava dilekçesinde istifa dilekçesinin kendisine işe girerken imzalatıldığını beyan ettiği, mahkemece imzası davacı tarafından inkar edilmeyen istifa dilekçesine değer verilmeyerek iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğinin kabul edildiği anlaşılmaktadır.Davacı anılan istifa dilekçesinin kendisine işe girerken alındığı iddiasında bulunduysa da tanık beyanlarının bu hususu ispatlar yönde olmadığı ve feshe ilişkin olarak davacı tanığının, davacı işçinin öğrencilerden toplanan kitap paralarının okul idaresine teslimi konusunda sürekli sorun yaşadığını, davalı tanığının ise davacının kendi isteği ile işten ayrıldığına dair beyanları gözetilerek iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiği anlaşılmakla, kıdem tazminatı isteminin reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalıdır.3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının hafta içi beş gün 08:15-17:15 saatleri arası ve Cumartesi yarım gün çalıştığı, haftada üç gün etüt sebebiyle çalışmanın bir saat uzadığı kabulüne göre ara dinlenme sonrası haftada iki saat fazla mesai yaptığının hesaplandığı ancak davalı tarafından dosyaya ibraz edilen ve davacıya hafta sonu çalışması karşılığında ödeme yapıldığını gösteren bir kısım belgelerin değerlendirilmediğinin anlaşılmasına göre davacıya ödeme yapılan aylar dışlanarak fazla mesai ücretinin hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 29.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.