Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25807 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20411 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Ordu İş MahkemesiTARİHİ : 29/04/2014NUMARASI : 2013/114-2014/251 Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti:Davacı, işyerinde yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma alacağını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının fazla çalışma yapmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hükmün davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce; davacının hizmet süresi hesabının hatalı olduğu ve fazla çalışma hesabı yönünden nöbet tutulan günlerdeki çalışmanın tespiti ile haftalık 45 saati aşan çalışma varsa tek kalem altında hüküm altına alınması gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir. Bozmaya uyan mahkemece, bilirkişiden ek rapor aldırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. Gerekçe: Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Somut olayda; mahkemece bozma ilamına uyulmuşsa da aldırılan bilirkişi ek raporundan bozma gereklerinin yerine getirilip getirilmediği denetlenememektedir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, bir işçinin günde en fazla fiilen 14 saat çalışabileceğinin kabulü gerekir. Bu durumda 24 saat çalışılan günlerde, yukarıda bahsedilen 63 üncü madde hükmü gereğince, haftalık normal çalışma süresi dolmamış olsa dahi günlük 11 saati aşan çalışmaların fazla çalışma sayılması nedeniyle, davacı bu çalışma sisteminde 24 saat çalıştığı her gün 3 saat fazla çalışma yapmış sayılmalıdır. Davacının nöbet tuttuğu günlerde 24 saat çalıştığı kabul edildiğine göre; belirtilen esaslar doğrultusunda bu günler için 3 saat fazla çalışma hesaplanmalıdır. Denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.