Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25271 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 18586 - Esas Yıl 2015





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, günlük sekiz saatten fazla çalışmasına rağmen fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ücretleri ile yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalılar, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Somut olayda, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda, davacının haftanın altı günü 07.30-17.00 arasında çalı??tığı dolayısıyla haftada altı saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir.Davacı ile aynı işyerinde aynı işi yapan davacı tanığı .....'nün davalıya karşı açmış olduğu fazla mesai talepli alacak davasında, davalı işyerinde iki vardiyalı olarak 07.30-17.00 ve 19.00-03.00 saatleri arasında çalışma yapıldığı kabul edilerek çalışma esası belirlenmiş ve ara dinlenme sürelerinin düşümü ile fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmiştir. Dairemiz tarafından mahkemece belirtilen çalışma esasına ilişkin karar, 04.06.2015 tarihli ve 2014/ esas, 2015/ karar sayılı ilamı ile kabul görmüştür. Dosya kapsamı, tanık beyanları, yapılan işin niteliği, ara dinlenmeler ve davacı ile aynı işyerinde çalışan, aynı işi yapan ......'nün kabul gören çalışma esası da gözetildiğinde davacının fazla mesai ücreti alacağının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, fazla mesai ücreti alacağı bakımından davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.