Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24596 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13987 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, banka görevlisi olarak haftanın beş günü 08.30-19.30 arası çalıştığını; Cumartesi günleri sekiz saatten az olmamak kaydıyla mesai ve haftada en az beş saat fazla çalışma yaptığını; ayda en az bir Pazar hizmet içi eğitim için bankanın şehir içi- şehir dışı çalışmalarına katıldığını ileri sürerek ödenmeyen fazla çalışma ve hafta tatil alacaklarını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, birleşen her iki banka bünyesinde davacının uzman yardımcısı ve uzman olarak görev yaptığını, fortisbank insan kaynakları yönetmeliği çerçevesinde çalıştığı dönem için fazla mesai alma hakkı bulunduğunu ancak verilmeme sebebinin fazla çalışma yapılmamasından kaynaklandığını; 01.09.2008 tarihinden itibaren yönetici yardımıcısı olarak çalıştığı için ünvanı sebebi ile fazla mesaiye tabi olmadığını, çalışanların kariyer planlarına katkı sağlaması için eğitimlere g??nderildiğini ve eğitimlerin haftasonu yapıldığını fazla çalışma ve hafta tatil alacağına ilişkin taleplerin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davacı temyiz etmiştir.Gerekçe:Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Somut olayda mahkemece fazla çalışma ve hafta tatil alacağının reddine karar verilmiş ise de; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi incelemesinden geçen emsal 2012/34218 esas, 2014/31770 karar sayılı ve 2013/3963 esas, 2014/ 40008 karar sayılı dosyalarda aynı davalıya karşı dava açan banka görevlileri hakkında fazla çalışma ve hafta tatil alacaklarının kabulüne ilişkin kararların onandığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının görevi, çalışma süresi, tanık beyanları, tüm dosya kapsamı ile emsal kararlar birlikte dikkate alınarak davacının haftanın beş günü 08.30-19.30 arası ve ayda bir Pazar hafta tatilinde çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir.Yargıtay içtihatlarına göre, ücrete fazla mesai ücretinin dahil olduğu durumlarda ancak yılda ikiyüzyetmiş saati aşan fazla çalışmalar için ücret talep edilebilecektir. Bu sebeple davacının iş sözleşmesinde hüküm bulunduğu takdirde yılda ikiyüzyetmiş saat fazla çalışmanın ücrete dahil olduğunun kabulü ile hesaplama yapılması gerekir.Mahkemece fazla çalışma alacağı ve hafta tatil ücretinin hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.