Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24275 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 30535 - Esas Yıl 2014





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, kısa adı ..... olan ...... Araştırma ve Uygulama Merkezinde, yapılan protokol gereği merkezi yöneten davalı ...... güvenlik hizmeti veren yüklenici firma ..... Ltd. Şti. firması yanında güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, davacımn ...... Müdürlüğü ile yüklenici firma ...... Ltd. Şti. firması arasında yapılan hizmet alım sözleşmesi kapsamında bu merkezde çalıştırıldığını, bu iki kamu kuruluşunun davacının işçilik alacaklarından yüklenici firma ile birlikte asıl işveren olarak sorumlu olduğunu belirterek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ücretinden oluşan alacaklarının tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı ...... vekili; yüklenici şirketten hizmet satın almadıklarını, bu sebeple aralarında asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunmadığını, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, üniversite olarak yapılan protokoller gereği üzerlerine düşen yükümlülükleri yerine getirdiklerini, diğer protkol katılımcıları gibi sadece protokol yükümlülüklerinin ircaında paydaş oluklarını, davanın kendileri yönünden reddi gerkiğini savunmuştur.Davalı kurum vekili ise, davacının açık bir şekilde ...., ..... Araştırma ve Uygulama Merkezinden ihale ile hizmet işini alan yüklenici firma ..... şirketinin işçisi olduğunu, yüklenici şirket işçileri ile işveren işçi ilişkisi kurulmadığını, ayrıca ihale ile satm aldıkları hizmetin belirli süreli olduğunu, ihale sözleşmelerinde işçililerin özlük haklarından doğan tüm yükümlülüklerin yüklenici firmaya ait olduğunun kararlaştırıldığını belirterek zaman aşımı def'inde bulunduktan sonra kendileri yönünden davanın reddini istemiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalılar temyiz etmiştir.Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 kararı gereğince bozma sebebidir.Gerekçede asıl işverenin doğru olarak ...... Genel Müdürlüğünün bağlı olduğu Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı olduğu belirlenmesine rağmen hüküm kısmında davalı ....nüde alacaklardan sorumlu tutularak gerekçe ve hüküm kısmında çelişki oluşturulması sebebiyle kararın bozulması gerekmiştir. Öte yandan; ...... Genel Müdürlüğü, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına bağlı bir kurum olup tüzel kişiliği bulunmadığından husumetin adı geçen bakanlığa yöneltilmesi gerekir.Karar başlığında davalı olarak Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yazılması gerekirken ..... Genel Müdürlüğü hasım gösterilerek sonuca gidilmesi hatalı ise de davalı tarafı temsilen dava ve duruşmalara Bakanlık vekilinin katıldığı anlaşılmakla taraf teşkili sağlandığından bahsi geçen husus mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş ve bozma nedeni yapılmamıştır.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 08.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.