Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 23767 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin 1988 yılından 1999 yılına kadar davalılardan İnönü Üniversitesi işçisi olarak çalıştığını, bu yıldan sonra temizlik işlerinin özel firmalara verilmesiyle yine davalı Üniversite iş yerinde özel şirketler nezdinde çalıştığını, 2005 yılından itibaren ise diğer davalı ...’ne bağlı işçi olarak çalıştığını, 04.01.2012 tarihinde emekli olduğunu, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi olduğunu ve her iki davalının müteselsilen ve müştereken sorumlu olduklarını beyanla kıdem tazminatı alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Üniversite vekili, dava konusu kıdem tazminatı alacağının ödenmesi sorumluluğunun hizmet alımı sözleşmesinin yüklenicisine ait olduğunu, davacının müvekkil üniversitenin asıl işveren olduğuna dair iddiasının hukuki ve fiili gerçekliği yansıtmadığını, davalılar arasındaki ilişkinin hizmet alımı ilişkisi olup asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, işçilerin ücret bordrolarının yüklenici şirketler tarafından karşılandığını, davacının müvekkilin bünyesinde çalışan biri olarak kendisine talimat verilmesinin işin gereği olduğunu, hizmet alım sözleşmesi ve diğer sözleşmeler gereği kıdem tazminatının ödenmesi yükümlülüğünün dava dışı şirketlerde olduğunu beyanla davanın husumet yönünden reddini savunmuştur.Davalı şirket vekili, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, zira kendi firmalarında çalışan davacının bir dönem işçileri olduğunu, davacının asıl işvereninin davalı Üniversite olduğunu, ayrıca davacının emeklilik tarihinde tazminat talebinin olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının kıdem tazminatı alacağı talebinin kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalılar temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davalı Üniversitenin ibraz ettiği belgelerin mahkemece değerlendirilmemesi noktasında toplanmaktadır. Somut olayda, davalı Üniversite tarafından dosyaya, 29.062012 havale tarihli yazı ekinde, davacıya kıdem tazminatı ödemesi yapıldığını gösteren imzalı kıdem tazminatı bordroları ibraz edildiği görülmektedir.Saptanan bu durum karşısında davacı tarafından imzası inkar edilmeyen kıdem tazminatı ödemelerine ilişkin bordroların değerlendirilmemesi hatalı olup öncelikle söz konusu ödemelerin tarihleri saptanmaya çalışmalı, bu mümkün olursa ödenen miktarlara kanuni faiz işletilerek belirlenecek miktar hesaplanan toplam kıdem tazminatı alacağından mahsup edilmelidir.Bu yönler gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.