MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, idarenin 04.09.2008 tarihli işleminin iptali ve iş güçlüğü tazminatı ile bakım tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı şirketin ... İşletme Müdürlüğü nezdinde “Ekip Şoförü” olarak çalıştığını ve görev unvanının işverenliğin 04.09.2008 tarih 1257 sayılı kararı ile “Şoför” olarak değiştirildiğini, unvan değişikliğinden sonra da fiilen ekip şoförü olarak çalışmaya devam ettiğini, işlemin tesis edildiği tarihte yürürlükte olan 12. dönem ve halen uygulanan 13. dönem İTİS’in 99/II. maddesinde işgüçlüğü tazminatının 99/IV. maddesinde ise bakım tazminatının düzenlendiğini, işverenlikçe tesis edilen işlemin hukuka aykırı olduğunu ve sırf mezkûr tazminatlardan mahrum bırakılması amacını taşıdığını, görev unvanının değiştirildiği tarih itibariyle hak kazandığı ancak işverenlikçe ödenmeyen işgüçlüğü ve bakım tazminatının işverenliğe ödetilmesi gerektiğini ileri sürerek, işgüçlüğü ve bakım tazminatının hüküm altına alınmasını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, genel müdürlük müfettişi tarafından tanzim olunan 01.07.2006–30.07.2007 dönemine ait teftiş raporunda daha önce ekip şoförü olarak görev yapan işçilerin kadrolarının makine ikmal başmühendisliğine alınmadığı, işçi maliyetlerinin azaltılmadığı, bu maliyetlerin azaltılması gerektiğinin ve ayrıca şoförlükten başka iş yapmayan işçilerin ekip şoförü kadrolarına tayinlerinin kesinlikle yapılmaması gerektiğinin belirtildiğini, bunun üzerine davacının şoför olarak atamasının yapıldığını ve işyerinde çalışan altı personel için de aynı işlemin uygulandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının görev ünvanı değiştikten sonra da ekip şoförü olarak çalışmaya devam ettiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davacı işçinin fiilen yaptığı işin tespiti hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davalı işveren işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmelerinin 90. maddesinde ekip şoförleri için %20, şoförler için %15 oranında iş güçlüğü tazminatı öngörüldüğü, 91. maddesinde ise ekip şoförlerinin %14 oranında ödenmesi gereken bakım tazminatından faydalanabileceğine dair düzenlemeler bulunduğu anlaşılmaktadır. Somut olayda; davacı işçi 04.09.2008 tarihinde görev ünvanının ekip şoförü iken şoför olarak değiştirildiğini, ancak bu tarihten de sonra da ekip şoförü olarak çalışmaya devam ettiğini, bu sebeple Toplu İş Sözleşmesinin 90. maddesi gereğince %20 iş güçlüğü tazminatı ve 91. maddesindeki %14 bakım tazminatından faydalanması gerektiğini ileri sürmüştür. Mahkemece; davacının ekip şoförü olarak çalışmaya devam ettiği kabul edilerek sonuca gidilmişse de; yargılama sırasında dinlenen tanıkların beyanları davacının 04.09.2008 tarihinden sonra da fiilen ekip şoförü olarak çalıştığını tespite yeterli ve elverişli değildir. Bu sebeple öncelikle tanıklar yeniden dinlenmeli ve özellikle 04.09.2008 tarihinden sonra davacının ekip şoförü olarak çalışmaya devam edip etmediği hususunda bilgi ve görgüleri sorulmalı, işyeri kayıt ve belgelerinde de inceleme ve araştırma yapılarak; davacının talep edilen dönemde fiilen ekip şoförü olarak çalışmaya devam edip etmediği açık ve tereddüte yer vermeyecek şekilde tespit edildikten sonra oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.