Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23034 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17462 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında ...İş Mahkemesinden verilen 25.09.2013 tarihli ve 2010/568 esas, 2013/602 sayılı kararın temyizi üzerine Dairemizce 16.03.2015 günlü ve 2013/36167 esas, 2015/10166 sayılı ilamı ile hükmün ONANMASINA karar verilmiş, davacı vekili kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi.Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 gün ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtayca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 gün ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.Dosya içeriği, delil durumu ve emsal nitelikteki kararlar dikkate alınarak, Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararın maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi.Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Taraflar arasında fazla mesai ücreti uyuşmazlık konusudur. Davacının işyerindeki çalışma düzenine ve saatlerine ilişkin işverence tutulmuş puantaj gibi kayıtlar sunulmamıştır. Yargılama sırasında dinlenen tanık beyanlarına göre bilirkişi tarafından alacak için hesaplama yapılmış, mahkemece tanık beyanlarının soyut kaldığı gerekçesiyle talep reddedilmiştir. Davacı ile aynı şubede aynı işi yaptığı anlaşılan bir başka işçinin dosyasında, işyerinde işin haftada beş işgünü normal düzenlenişinden kaynaklanan fazla mesai bulunmadığı, ancak tanık beyanlarının ilişkin olduğu çalışmalar bakımından ayın onyedisinden ay sonuna kadar yoğunlaşarak yürütülen tahsilat ve çeşitli bankacılık işlemleri sebebiyle daha uzun çalışıldığı ve bu haftalardan ikibuçuk saatlik mesainin fazla çalışma ücretiyle karşılanması gerektiği, davacının aynı konumdaki çalışanlarla dönüşümlü olarak birer aylık kasa anahtar nöbetlerinde 08.00-19.30 saatleri arasında çalışmasından dolayı ara dinlenmesi hariç haftalık iş süresinin elliikibuçuk saat olduğu, fazla mesai süresinin yedibuçuk saate ulaştığı, ayrıca il Emniyet Müdürlüğü kayıtlarının incelenmesinden normal mesai dışında yapılan arızi çalışmalarının da kanuni normal çalışma süresini aştığı ölçüde fazla mesai ücretine hak kazandırdığı sonucuna varılarak alacak hüküm altına alınmış ve onanmıştır. Davacı ve belirtilen işçinin aynı şubede aynı görevi yürütüyor olması dikkate alındığında, hukuki güvenirlilik açısından, mahkemece kesinleşen dosyada olduğu gibi, nöbet dönemlerinde işçinin 08.00-19.30 arası çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılarak alacak hakkında bir karar verilmesi gereklidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.