MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, bakiye ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 11.09.2007-11.03.2011 tarihleri arasında günde oniki saat davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini belirterek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı,yıllık izin ücreti, ücret ve fazla çalışmaları karşılığı ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili davacının işyerine sürekli olarak geç geldiğini, en son hastaneye gideceğini söyleyip işyerinden ayrıldığını, kendi isteğiyle işi bırakıp bir daha dönmediğini, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 25/II.-g. ve h. maddesinin işverene tazminatsız fesih imkanı verdiğini, esasen davacının da borcu olmasından dolayı iki gün işe izinsiz gelmediğini kabul ettiğini, davacıya ücretlerinin ödendiğini, yıllık izinlerinin kullandırıldığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece yapılan yargılama sonunda davalı işverenin davacının işyerinden kendi isteği ile işten ayrıldığına ilişkin savunmasını soyut iddia ve tutanaklar dışında delil ileri süremediği, davacının iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatını gerektirmeyecek şekilde sona erdirildiği kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- İş sözleşmesinin, işçinin devamsızlıkta bulunması nedeniyle işverence haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur. 4857 sayılı Kanun'un 25. maddesinin II numaralı bendinin (g) alt bendinde, “işçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi” halinde, işverenin haklı fesih imkanının bulunduğu kurala bağlanmıştır.Dosya içeriğine göre davacının 11.09.2007 tarihinden itibaren davalı işyerinde köşeleme makinesinde çalışmış, iş sözleşmesi davacının 8,9 ve 10 Mart 2011 günlerinde işe gelmediğinden davalı işveren tarafından 11.03.2011 tarihinde davalı işveren tarafından devamsızlık nedeniyle feshedilmiştir.Davacı iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı neden olmadan feshedildiğini iddia etmişse de devamsızlık günlerine ilişkin yazılı savunmasında işverenin davacının devamsızlık yaptığını iddia ettiği günlere ilişkin olarak borcu olduğundan İstanbul'a kurban kesmeye gittiğinden işe gelemediğini beyan etmiştir. Yine davacının yapmış oldğu bu savunmasına uygun olarak davalı işverenliğe hitaben yazdığı dilekçede 08.03.2011- 13.03.2011 tarihleri arasında ücretsiz izne ayrılmak istediğine dair dilekçe bulunmaktadır. Sözkonusu ücretsiz izin talepli dilekçenin davalı işverene sunulup sunulmadığı dosya içeriğinden anlaşılamamakla birlikte dilekçede belirtilen tarihlerin devamsızlık yapıldığı iddia edilen süreleri kapsaması ve davacının aynı günlerde ...’a gittiğine dair savunması birlikte değerlendirildiğinde davacının iş sözleşmesinin devamsızlık nedeni ile davalı işveren tarafından haklı nedenle feshedildiğinin kabulü gerekir. Bu durumda davacının kıdem ihbar tazminatlarına hak kazanmadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.