Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22046 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 12461 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini ileri sürerek, yıllık izin ücreti ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı taraflar avukatları temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, imzalı yıllık ücretli izin defteri, apartman panosuna asılan ve davacının yıllık izinde bulunduğunu gösteren duyulardaki süreler dikkate alınarak yıllık izin ücreti hesaplanmıştır. Davacının imzası bulunmayan duyurularda, kullanıldığı bildirilen yıllık izin sürelerinin davacıyı bağlamayacağı ve dikkate alınmayacağı açıktır. Dosya kapsamında bulunan yıllık izin kullanım formu başlıklı belgelerdeki imzaların dönemin yöneticilerinin imzasını taşıdığına ilişkin davacının beyanına ve imzaların farklılık arz etmesine göre bu belgelerde de kullanıldığı bildirilen yıllık ücretli izin sürelerinin davacıyı bağlamayacağı anlaşıldığından belirtilen hususlar dikkate alınarak davacının hak kazandığı yıllık izin ücretinin yeniden hesaplanması gerekir.3-Dosya kapsamından davacının 2004 yılından önceki çalışma düzeni tespit edilememektedir. Mahkemece davacının 2004 yılından önce mesai şeklinin nasıl olduğu araştırılmalı, bu konuda tekrar tanıklar dinlenilmeli ve kış aylarına mahsus olarak varsa fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmalıdır.4-Apartman görevlisi ( kapıcı/kaloriferci ) çalıştıran site/apartmanlarda apartman görevlisinin işvereni kat malikleri olup, kat malikleri apartman görevlisinin hak ve alacaklarından 625 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’ nun 20/a maddesi uyarınca eşit olarak sorumludurlar. Apartman görevlisinin işçilik alacaklarına ilişkin davalar tüm kat maliklerine karşı açılabileceği gibi, yönetim oluşturulmuş ise işveren vekili durumunda bulunan yönetim/ yönetici aleyhine de açılabilir. Ancak hüküm 625 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’ nun 20/a maddesi uyarınca kat malikleri aleyhine ve eşit sorumlu oldukları belirtilerek kurulur. Kabule göre de,625 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’ nun 20/a maddesi gereğince bahsi geçen alacaklar bakımından " kat maliklerinden eşit olarak alınmak suretiyle davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine " şeklinde hüküm kurulması gerekirken doğrudan yönetim aleyhine hüküm kurulması doğru olmamıştır.Davalı işverenin ispat külfetini yerine getirmediği gerekçesiyle davacının yıllık izin ücreti alacağı hesaplanmıştır. Davalı taraf, yargılama sırasında yıllık izin belgeleri sunmuştur. Bu belgelere karşı davacının beyanı sorularak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yıllık izin ücreti alacağı konusundaki anılan yıllık izin belgeleri değerlendirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.