MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA: Davacı, fark ücret, fark ikramiye, fark ilave tediye, yıllık izin, ağır hizmet sorumluluk prim alacağı ve geçici görev yolluğunun ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; davacının davalı işverenliğe devredilen mülga ... bağlı olarak 1990 yılında mevsimlik işçi statüsünde işe başlayıp 02.02.2001 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçtiğini ve iş makinesi şoförü pozisyonunda çalışmaya devam ettiğini, işe girdiği tarihten itibaren yol iş sendikasına üye olduğunu, yürürlükte bulunan 01.03.1999-28.02.2001 süreli 8. dönem toplu iş sözleşmesine göre çalıştığı pozisyon itibariyle ücret skalasının yanlış tespit edildiğinden ücret zamlarının yevmiyesine eksik uygulandığını, o nedenle ücret ve ikramiye fark alacağı bulunduğunu, toplu iş sözleşmesinin 19. maddesine göre ücretinin tespit edilmesi gerektiğini, davacının sigorta bildirimlerinin kadro aldığı tarihten önceki bazı senelerde 11 ayı aşan süreler üzerinden kuruma bildirildiğini, emsal Yargıtay ve Hukuk Genel Kurulu kararlarına göre ??alışmanın 11 ayın üzerine çıktığı dönemlerde yıllık izin hakkı bulunduğunun hüküm altına alındığını belirterek fark ücret, fark ikramiye, fark ilave tediye, yıllık izin, ağır hizmet sorumluluk prim alacağı ve geçici görev yolluğu alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, zamanaşımı definde bulunup, davacının 6. derecenin birinci kademesinden başlatılarak intibakının yapıldığını, ikramiye ve ilave tediyelerden sigorta primi kesilerek kuruma yatırıldığını, bir tam yıl çalışmadığı için ücretli izinden faydalanamadığını, kadroya atandığı 2001 yılından itibaren senelik izinlerini kullandığını, hak edip de kullanmadığı 105 günlük izin parasının da kıdem tazminatı ile birlikte ödendiğini belirterek davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının sürekli işçi kadrosuna geçiş işlemi sırasında ücretinin eksik belirlenip belirlenmediği ve buna bağlı eksik ödenen işçilik alacaklarının olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.22.10.2000 tarihinde, ... ile ... arasında yapılan protokolle ..., ..., ... ve ...belirli süreli iş sözleşmesiyle (geçici veya mevsimlik işçi pozisyonlarında) istihdam edilmiş veya 26 Ekim 2000 tarihi itibariyle çalışanların; uzun süredir bu kurumlarda çalışmış olmaları ve iş deneyimleri dikkate alınarak 02.02.2001 tarihinden itibaren sürekli işçi kadrolarına intibak ettirilmesi öngörülmüştür.Sözkonusu protokolün 2. maddesinde “sözkonusu işçilerin ücret skalası 2001 yılında ve daha sonraki yıllarda yenilenecek toplu iş sözleşmelerinde genel ücret artışı dışında korunacaktır.” şeklinde düzenlemeye yer verilmiştir.Davacı, ... ile ... arasında imzalanan 26.10.2000 tarihli protokol uyarınca sürekli işçi kadrosuna alınmış olup sözü edilen protokole göre geçici işçilerin mevcut ücretleri üzerinden sürekli işçi kadrosuna geçirilecekleri açıkça ve özel olarak belirtilmiştir. Davacı işçi bu şartlar altında sürekli işçi kadrosuna geçirilmiş olup sürekli işçi kadrosuna geçmenin şartlarını bildiği halde aradan on yıldan fazla süre geçtikten sonra protokol hükümleri gözönünde bulundurmaksızın ücretin eksik belirlendiğini ileri sürerek fark ücret ve buna bağlı diğer işçilik alacakları isteğinde bulunması yerinde değildir. Davanın reddi yerine kabulü hatalıdır.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.