Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21868 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 4042 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin davalı Bakanlığa bağlı ... yemekhane ve mutfağında davalılardan ...'nin işçisi olarak 02.06.2007 tarihinde işe başladığını ve ara vermeksizin işine devam ettiğini, söz konusu işin 30.04.2010 tarihinde dava dışı başka bir şirket tarafından üstlenilmesi üzerine davacının da bir kısım işçiyle birlikte söz konusu iş yerinde çalışmasına devam ettiğini ve halen de çalışmakta olduğunu, davacının haftanın altı günü 08.00-20.00,20.00-08.00 saatleri arasında iki vardiya halinde günde oniki saat çalıştırıldığını, tüm genel tatillerde çalıştığını, Ramazan ayı boyunca hafta tatili kullandırılmadığını, fazla çalışma ücretlerinin ve genel tatil ek ücretlerinin ödenmediğini belirterek fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.Davalı Bakanlık vekili, müvekkili ... olayda asıl işveren konumunda olmadığını, zira işi ihale yolu ile başka bir işverene verdiğini, davacıyı çalıştıran firmaların davaya dahil edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı Bakanlık temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücretinin miktarı noktasındadır.Davacı taraf dava dilekçesinde ücretinin miktarına ilişkin beyanda bulunmamıştır. Davalı tarafta davacının ücreti konusunda bilgi vermemiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının net 1.000,00 TL ücret aldığı kabul edilmiştir. Davacının emsal dosyada (İş Mahkemesi'nin 2011/347 esas sayılı dosyası) davacı tanığı olarak beyanında ücretlerinin asgari ücret düzeyinde olduğunu beyan ettiği anlaşılmaktadır. Davacının mahkeme huzurundaki beyanının bağlayıcı olacağı açıktır. Hal böyle olunca davacının tanık olarak beyanı dikkate alınarak ücretinin asgari ücret olarak kabul edilmesi ve talep ettiği alacakların bu ücret miktarına göre hesaplanması gerekmektedir.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.