MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, izin ücreti ve mesai alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren Karayolları Genel Müdürlüğü'ne ait işyerinde, alt işveren firma işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, davacının dava konusu alacak taleplerinde haksız olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 4. maddesi uyarınca, davalının yapacağı hizmetlerin başkasından satın alınması da mümkündür. Sözü edilen düzenleme ile asıl işin tamamı ya da bir kısmı 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2. maddesinde öngörülen sınırlamalara tabi olmaksızın alt işverene verilebilir. Bu durumda sadece 4857 sayılı Kanun'un 2. maddesinin 7. fıkrası ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 19. maddesi çerçevesinde muvazaa denetimi yapılabilir.Somut olayda, davacı, davalı asıl işverene ait işyerinde, alt işveren işçisi olarak çalışmıştır. Dosya içeriğindeki bilgi ve belgeler çerçevesinde yapılan değerlendirme neticesinde, 6001 sayılı Kanun'un 4. maddesi uyarınca asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kanuna uygun olarak kurulduğu ve muvazaaya dayanmadığı anlaşılmaktadır. Kaldı ki, davacının aksi yönde bir iddiası da yoktur. Bu halde mahkemece karar gerekçesinde asıl ./..işveren-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğunun açıklanması hatalı ise de, somut olayın özelliğine göre bu hatanın hüküm sonucuna etki etmediği, davalının asıl işveren sıfatıyla 4857 sayılı Kanun'un 2. maddesinin altıncı fıkrası gereğince davacının işçilik hak ve alacaklarından sorumluluğunun bulunduğu açıktır. Mahkemece, bozma sonrasında tesis edilecek kararda, bu yön nazara alınmalıdır.3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, açıklamalar kısmında davacının kış döneminde fazla çalışma yapmadığının kabul edildiği belirtilmesine rağmen, hesaplama tablosunda kış dönemi için fazla çalışma ücreti hesaplanmış olması hatalıdır. Diğer taraftan, yaz dönemi için haftalık otuzbeş saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilmiş ise de, işçinin fiilen yaptığı işin niteliği de nazara alınarak tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, yaz döneminde haftalık yirmibir saat fazla çalışma yapıldığının kabul edilmesi dosya içeriğine uygun düşecektir. Anılan sebeple, belirtilen hususlar nazara alınarak fazla çalışma ücreti alacağı yeniden hesaplanmalı ve şimdiki gibi takdiri indirim de uygulanarak hüküm altına alınmalıdır.Yukarıda yazılı sebeplerden, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 23.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.