Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20545 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11287 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, davalı işveren nezdinde bölge yöneticisi olarak çalıştığını, şirketin devir alınmasının akabinde eski yöneticiler dönemindeki görev ve ünvanı ile çalışmakta iken 19.03.2012 tarihinde görevinden alınarak depo yönetimi, araçların bakım ve onarım sorumluluğu ile fabrikayla koordinasyon işi ile görevlendirildiğini, iş değişikliği sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini bu sebeple ödenmeyen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacıya kıdem ve ihbar tazminatı haketmemesine rağmen ödediklerini davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır. Dosya içeriğinden, davalı iş yerinde 06.00-16.00 saatleri içerisinde çalışma yapıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca davacı bölge yöneticisi olarak çalışmıştır. Davacının çalıştığı belirtilen saatler arasında hangi şartlarda çalıştığı, bölge yöneticisi olan davacının belirtilen mesai saatleri içerisinde bizzat gelerek çalışıp çalışmadığı, mesai saatlerini kendisinin belirleyip belirlemediği hususu tanıklardan etraflıca sorulmalı, mesai saatleri açısından birbirleriyle çelişkili davacı tanıklarının beyanlarındaki çelişki giderilmek suretiyle karar verilmelidir. Aksi takdirde, davalı iş yerinde davacının 06.00-16.00 saatleri arasında çalıştığı anlaşıldığından bu şekilde hesaplama yapılması ve karar verilmesi gerekirken yazılı şeklide karar verilmesi hatalı olmuştur.3-Davacı şirketin yöneticilerinin değişmesi üzerine bölge yöneticiliği işinden alınarak depo yönetimi, araçların bakım ve onarım sorumluluğu ile fabrikayla koordinasyon işi ile görevlendirilmiş, bu çalışması 19.03.2012 tarihinden 09.07.2012 tarihine kadar sürmüştür. Davacı çalışma şartlarında esaslı değişiklik yapılmasına rağmen iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 26. maddesinde 6 iş günlük süre içinde feshetmemiştir. Yaklaşık 4 ay sonra öngörülen işten ayrılması karşısında ihbar ve kıdem tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması hatalıdır. Yukarıda yazılı sebeplerle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.