MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davacı ve davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız ve önelsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem, ihbar tazminatı ,fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalılar vekilleri , davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.Davacı temyizi yönünden; 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Dosya kapsamına göre, davacının gece vardiyasında 20.00-08.00 saatleri arasında çalışma yapıldığı, bir buçuk saat ara dinlenmesi düşüldüğünde on buçuk saat çalıştığı ve yedi buçuk saati aşan üç saat fazla çalışması olduğu anlaşılmaktadır. Postalar Halinde İşçi Çalıştırılarak Yürütülen İşlerde Çalışmalara İlişkin Özel Usul Ve Esaslar Hakkında Yönetmelik 7/2. maddesinde yer alan “çalışma süresinin yarısından çoğu gece dönemine rastlayan bir postanın çalışması, gece çalışması sayılır.” şeklindeki hüküm nazara alınarak, gece çalışmasından kaynaklı fazla çalışma ücreti alacağı yeniden değerlendirilmelidir. Yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Davalılar temyizi yönünden;1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Somut uyuşmazlıkta, davacının, ayın yirmi günü çalışma, takip eden on günü ise dinlenme usulünde çalıştığı dosya içeriğiyle sabittir. Mahkemece, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 46. maddesi uyarınca, hafta tatili izninin, yedi günlük zaman dilimi içinde kullandırılması gerekli yirmidört saatlik kesintisiz izin olup, toplu olarak kullandırılmasının, kanunen geçerli bir kullandırım sayılamayacağı kabulü isabetli ise de, davacının bahsi geçen çalışma düzeninde yirmi gün çalışmadan sonra yirmibirinci günden itibaren dinlenme süresinin başladığı da nazara alındığında, davacının ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek, hafta tatili ücretinin hesaplanması gerekirken, hafta tatili izni kullanmadığının kabulü ile yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan harçın istek halinde ilgiliye iadesine, 27.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.