Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19039 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 14342 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem zammı ve kıdem farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı vekili asıl davada, müvekkilinin 1987 yılında A.Ş.'de göreve başladığını ve 06.01.2000 tarihinde A.Ş.'ne tüm özlük hakları ile birlikte naklen tayin olduğunu, daha sonra gerçekleşen devirler neticesinde 16.09.2015 tarihinde Tic. A.Ş.'ye devredildiğini ve halen çalıştığını, müvekkiline yapılan kıdem zammı ödemelerinde, işyerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin 59. maddesine aykırı olarak, daha önce çalıştığı A.Ş. ile A.Ş.'de geçen çalışma sürelerinin dikkate alınması gerekirken alınmadığını ileri sürerek kıdem zammı fark alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davacı vekili birleşen davada ise, müvekkilinin 29.03.2010 tarihinde emekli olduğunu, davalı işverenin, müvekkilinin işe giriş tarihin A.Ş.'de göreve başladığı 01.05.1987 tarihi yerine 21.01.2000 tarihini esas alması neticesinde hak edilen kıdem tazminatının eksik hesaplandığını, ayrıca kıdem zammının da eksik hesaplandığını ileri sürerek fark kıdem tazminatı ile kıdem zammı alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, Dairemizin ... tarihli ilâmıyla, kısa karar- gerekçeli karar çelişkisi, aynı davada iki kez ıslah yapılamayacağının gözetilmemesi ve ilamda belirtilen diğer gerekçelerle bozulmuştur.Mahkemece bozma ilâmına uyulmasına rağmen, bozmanın gereği yerine getirilmemiştir.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 176. maddesinin ikinci fıkrasına göre “Aynı davada, taraflar ancak bir kez ıslah yoluna başvurabilir.”Dosya içeriğinden, davacının 16.11.2012 tarihinde kıdem zammı alacağı talebini ıslah ettiği, daha sonra da 14.12.2012 tarihinde de, kıdem tazminatı alacağı ve kıdem zammı alacağına dair talep sonucunu yeniden ıslah ile artırdığı anlaşılmaktadır.Somut olayda, mahkemece, bozma ilamında değinilmesine karşın, yeniden geçersiz olan ikinci ıslah dilekçesi nazara alınarak hüküm kurulması doğru olmamıştır. Yapılacak iş, ilk ıslah dilekçesi ile fark kıdem tazminatı alacağına ilişkin talep sonucu artırılmadığından, taleple bağlı kalınarak sadece 29.000,00 TL kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasından ibaret iken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.