MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı isteminin özeti: Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin genel tatil, hafta tatili, asgari geçim indirimi ve ücret alacaklarını istemiştir.Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini haklı sebep olmaksızın feshettiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerinin hesaplanması noktasında toplanmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı sebebe dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Somut olayda, davacının 01.06.2011-22.10.2012 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalıştığı, mahkemece karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, davacının hizmet süresine göre hak ettiği on dört gün yıllık izin hakkını kullandığı davalı tarafından ispatlanamadığından bahisle yıllık ücretli izin alacağı hesaplanmışsa da bilirkişinin davacıya ait imzalı ve yıllık izin tahakkuku bulunan 2012 Haziran ayı imzalı ücret bordrosunu dikkate almadığı anlaşılmıştır. Bu sebeple davalının temyiz itirazında açıkça belirttiği 2012 Haziran ayı ücret bordrosu değerlendirilerek, davaya konu alacağın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.Kabule göre de, mahkemece davacı işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği gözetilmeksizin davalı işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğine hükmedilmesi isabetli olmamıştır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.